260
RECENZJE
powołani do opracowania pojęć odnoszących się do organizacji i techniki bibliotecznej, ale z racji najbardziej wszechstronnego stosunku do książki oni rozstrzygnąć muszą na marginesie tego przedsięwzięcia szereg zagadnień teoretycznych.
Wiele poglądów nie dość jeszcze uzgodnionych trzeba gruntownie przepracować, aby dać precyzyjne definicje wszystkich zasadniczych terminów z nauki o książce. Słownictwo techniczne natomiast, dotyczące procesów produkcyjnych, przejęte być winno raczej w gotowej formie od zainteresowanych zawodów.
Normalizację w zakresie metodyki bibliotecznej wyprzedzić musi opracowanie szczegółowo ram organizacyjnych sieci łączącej biblioteki w jedną całość i wyznaczenie zadań poszczególnym typom bibliotek. Te same metody i wzory przyjęte być mogą tylko przez biblioteki o podobnych zadaniach. Pewne czynności powtarzane we wszystkich bibliotekach zracjonalizować można drogą centralizacji (np. centralny druk kart katalogowych), koordynacja prac o znaczeniu ogólnym (np. bibliograficznych), przygotowanie szeregu narzędzi pomocniczych (np. schematów klasyfikacyjnych, słowników haseł przedmiotowych, jednolitych regulaminów korzystania, wzorów formularzy, instrukcji ustalających tok i kolejność czynności itp.), to najpilniejsze potrzeby normalizacji w bibliotekarstwie. Osiągnąć można by tą drogą nieobliczalną oszczędność czasu i środków nie tylko w obrębie bibliotek. Zwiększenie bowiem wkładu pracy, jaki mogą dać bibliotekarze, ich żywszy udział w przedsięwzięciach o zasięgu ogólnopań-stwowym, przesunięcie ich świadczeń w kierunku ściślejszej współpracy z nauką i opieki nad czytelnikiem, oznacza polepszenie warunków każdej działalności o charakterze czy to teoretyczno-badawczym czy zawodowo-technicznym, przynosi zatem korzyści o bardzo szerokim zasięgu i wpływie.
ED1NYE PRAVILA PO OPISANIJU PR01ZVEDENIJ PECATi DLJA BIBLIOTECNYCH KATALOGOV. C. 1, vypusk 1. Moskv£ 1949 Izd. Gosudarstv. Ordena Lenina Biblioteki SSSR im. V. I. Lenina. 8U s. 334, nlb. 1, err 1. Otvetstvennyj red. E. I. Samurin.