35636

odnoszącymi się do organizacji, bowiem został opracowany w drodze rozporządzenia wzorcowy statut powiatu. Ta konstrukcja nie tylko ogranicza samodzielność powiatu, obniża rangę statutów w hierarchii źródeł. Na szczęście nastąpiła tu zmiana prawna, bowiem w 2001 r. zrezygnowano z unifikowania rozwiązań statutowych poprzez wzorce statutów.

Stosunek statutów do innych aktów prawa miejscowego.

W doktrynie pojawił się pogląd , ze szczególna pozycja statutów powoduje iż może on zawierać delegację do stanowienia aktów prawa miejscowego co w istocie oznacza, że na podstawie statutu powstanie odrębny system źródeł prawa. Przy tym założeniu statut np. powiatu, będzie stanowił pierwotne źródło prawa, z którego czerpią pozostałe źródła należące do systemu prawnego. Ten pogląd został jednak skrytykowany przez większość doktryny prawa administracyjnego, ponieważ jest w wyraźnej sprzeczności z podstawową zasadą prawa miejscowego, a mianowicie koniecznością opierania aktów tego prawa o upoważnienia ustawowe. Wymogu tego nie spełnia delegacja w statucie, a więc nie możliwe jest stanowienie na podstawie delegacji statutowej. Pani prof. Dąbek ten pogląd nawet nazywa interpretacją contra lege. Argumentem który uzasadnia, ze jest to interpretacja contra lege jest to, że ustawodawca mówiąc o stanowieniu prawa miejscowego w sprawach uregulowanych w statucie wyraźnie mówi , że dot. one mogą ustroju jednostek samorządu terytorialnego. Statut zatem nie może stanowić podstawy do stanowienia innych aktów. Ma on moc równą innym aktom prawa miejscowego. Jego pozycja konstytucyjnie ustawowo kształtowanym systemie prawa źródeł prawa miejscowego jest taka, ze stanowi on konstytucje tego prawa i stad inne akty nie mogą być ze statutem sprzeczne. W ustrojowych ustawach jest brak przepisów do ustalenia hierarchii aktów prawa miejscowego samorządu w szczególności do przyznania statutom rangi naczelnej to jednak statut ma konstytucyjną podstawę upoważniającą co uzasadnia jego samoistność i szczególną pozycję prawną. Warunkiem legalności innych aktów prawa miejscowego od strony formalnej będzie nie sprzeczność ze statutem.

„czy statut ma szczególną pozycję w stosunku co do źródeł prawa miejscowego. Ten problem wywołuje spory w doktrynie prawniczej. Przede wszystkim ten spór dotyczy pytania czy statut może stanowić podstawę do wydawania innych norm prawa miejscowego. Tego rodzaju pogląd pojawił się w doktrynie prawniczej, ale jest on odosobniony i większość przedstawicieli twierdzi, ze statut takiej podstawy stanowić nie może. Natomiast doktryna jest zgodna, ze statut stanowi szczególny rodzaj aktu normatywnego co prawda ten szczególny rodzaj nie wynika wprost z przepisów, ale wynika z materii która statut reguluje. Stąd statut jest traktowany jako mała konstytucja w prawie miejscowym. Nie jest to umocowane normatywne- ten szczególny charakter statutu nie wynika z przepisów- tylko z materii którą reguluje i dlatego doktryna i orzecznictwo traktuje statut jako szczególnie ważny akt prawa miejscowego. Przypisuje mu szczególne znaczenie nazywając go konstytucją w zakresie prawa miejscowego. A zatem w istocie na gruncie doktryny i orzecznictwa mówi się o szczególnej roli i pozycji statutów”