�ż




Gd,vb>    irtnui «nm? obwód, byłab/ to w
wlaitcina irodho\ą'l i zarazem tatotewa. Tak 14,
i proste poznanie. właściw*e OpatrinoSci, obejmuje pódstciruo lyst icj<? o.Łęic-i. n>ale i wielkie, prcaUj arc-ne* ł*
SVa!?ment ten przypomni sobie Gerson pi
�
Wyobrairay sobie, ie istnieje środek posiadajflCP poznawcza podobny tej. jaka właściwa jest anioł j �że kaidy z promienj wyposażony jest w tę sarną ^ Wynika ?t4d. że każdy promień ujmuje Wżyifc punlEtv, przes które przebiega, nie tylko jako etapy sw-^j dragi, alo również jako przedmioty poznania.«
Wietrznośó jest to więc ośrodek poznawcz)’, tr którym w jedności boskiej wszechwiedzy wspj). i^taiejo całe następstwo czasów. ,,W środku �"
mfrtef Dionizy Areopagita - wszystkie linie tego
samego kota tworzą jedno; punkt ten zawiera w� bie wszystkie te linie, przenikające się wzajemnie, ś potączdne nie tytko jedne i drugimi, ale także a jedynym punktem wyjęcia, z którego promje-
aiują " łs
Jeżeb jrrTmlir wszystkie rzeczy wsjoołistmeją v gagu, dzieje się tale nie tylko dlatego, że są przez niego myślazie i że się w nim jednoczą. Bóg tonie tylko odrodek poznania, ale również ośrodek siły. Ody Dante opisuje �śboski PunJcf’, w którym obecne eą wszystkie czasy, dodaje, że z punJctu tego ,,pw-mieniuje światJo", a �śniebo i natura z niego Moc czerpią" 16 Jest to zależność czysto oa tolagiczot Niebo, n staży-� i >«1« stworzenie w swym rozwoju czasowym i przestrzennym istnieją tylko dzięki temu. że wszędzie j zawsze działanie stwórczego oirodka sprawia, ze istnieję To twórcze działanie z penmością jest przede wszystkim przostrzemi«, ponieważ odnosi się do każdego miejsca we wszech świede Ale jest ono również czesowe, ponieważ każda. nowa chwila jest skutkiem tego meustan-
Ł*, aktu siworczego Bóg posiada «u nir tylko E*iVlti s«*l wszech wiedzy. aU rtwmw dzięki swe) ELhmecy Jest obecny po wszystkie czasy przez EJojalc, funkcję swej władzy, poznawczą i stwór. B* y, oba w sposoby jego działanie dosięga a wy. Il, promieniami natychmiast i jednocześnie wszyst-KĆh punktów czasu i wszystkich punktów pno-Łtneni W poezji Dantego dokładnie tak samo jak |v filozofii neoplaioftskiej. Bóg jest punktem nie. �
�żońMenie się rozszerzającym, źródłem rozprzę-Pśffjtniającej się na cały wszechświat energii
I Kil óiitende in circular figura I In tanto, che la sua circonferenze I Sarebbe al sol troppo larga cintura
I I tak się w koło kręgiem rozprzestrzenia Szerszym niżeli słońce aa błękicie- 11
i Zapewne jednak najgłębszym ze- wszystkich znaczeń. jakie Dante przypisuje boskiemu Punktowi. jest porównanie go do Trójcy święte] Bóg jest jedynym działającym ośrodkiem, ale jest to to samo [ działanie, z którego rodzi się Słowo i z którego po-| chodzi Duch Święty Dwukrotnie w ostatnich pieśniach Raju Dant« czym aluzję do tajemnicy Trójcy Świętej as pierwszym razem mówi o potrójnej strzale wypuszczanej 2 łuku o trzech cięciwach, a następnie, w ostatnich wierszach poematu, właśnie o rozszerzającym się boskim Punkcie, który rozprzestrzeniając się tworzy trzy kręgi. Obraz ten na za so-bą długą tradycję Posłużył się nim już za «asów świętego Augustyna jeden z jego nauczycieli. retor Marius yictormus, w piśmie skierowanym przeciw herezji Anusza Aby opisać Logos, identyczne a Jedynym, a jednocześnie od niego różne, Marius Victorinus wyobraził sobie sferę o średnicy tak mniej, że obwód pokrywał się ze środkiem W tym przypadku powiada .granicą