2999072664

1. WPROWADZENIE

Skręcanie wywołują dwie pary sił działające w dwóch oddalonych od siebie płaszczyznach prostopadłych do osi pręta. Momenty takich sił zwane są momentami skręcającymi M_s.

Jeśli pręt pryzmatyczny obciąży się w dwóch płaszczyznach prostopadłych do jego osi dwiema parami sił o jednakowych wartościach momentów, lecz przeciwnych zwrotach, to uzyskuje się stan odkształcenia oraz naprężenia zwany czystym skręcaniem (rys. 1.).

Rozważając uproszczony model pręta skręcanego, na przykład gumowy pręt o przekroju kołowym, oraz umieszczając na nim wyobrażalną siatkę przestrzenną złożoną z tworzących i okręgów kół prostopadłych do osi pręta, który następnie poddaje się czystemu skręcaniu, to można zauważyć, że (rys. 2.):

-    oś pręta nie zmieni swojej postaci i pozostanie po dokształceniu nadal linią prostą

-    okręgi kół pozostaną nadal kołami, a przekroje końcowe będą płaskie,

-    promienie powierzchni czołowych pozostaną po odkształceniu liniami prostymi,

-    tworzące zmienią swój kształt, tzn. odchylą się od początkowego położenia o pewien kąt y, zwany kątem odkształcenia postaciowego,

-    powierzchnie czołowa i końcowa pręta obrócą się względem siebie o kąt skręcenia ę.

Rys. 2. Odkształcenie skręcanego pręta o przekroju kołowym