Zatem wszystkie przekroje poprzeczne prętów o przekroju kołowym pozostaną w trakcie skręcania płaskie, a promienie tych przekrojów pozostaną liniami prostymi. Wycinając (dwiema prostopadłymi do osi pręta płaszczyznami) elementarny walec o wysokości dx (jak na rysunku 2b.), ze związków geometrycznych można znaleźć kąta odkształcenia postaciowego na powierzchni zewnętrznej:
Y=rd<p
dx
zaś dla dowolnego promienia p\
y = Pd<P
p dx
Stan odkształcenia elementu wyciętego z pręta, który poddano skręcaniu jest identyczny jak w przypadku czystego ścinania. Można więc wykorzystać zależność wynikającą z prawa Hooke’a dla ścinania:
YP =
Wstawiając zależność (2) do (3) uzyskuje się:
xp = Gp
dtp
dx
Zaś z warunku równowagi pręta skręcanego wyznaczyć można moment skręcający Ms
Ms=JippdF (5)
Dokonując przekształceń zależności (4) i wstawiając ją do wzoru (5) otrzymuje się zależność określającą kąt skręcenia odcinka pręta kołowego o wysokości dx i promieniu r.
dtp =
Msdx
GJ0
Kąt skręcenia <p pręta, obciążonego momentem Ms, na całej długości pomiarowej:
tp =
Msl
GJ0
Naprężenia styczne powstające w przekrojach prostopadłych do osi pręta skręcanego (o kierunku prostopadłym do promienia) można wyznaczyć z zależności:
3