3014255604

10 ARTYKUŁY

na właściwym miejscu, jeśli zastosujemy się do hasła: the right book in the right place”⁶.

Tadeusz Kotarbiński podkreślał niejednokrotnie w swoich pracach wkład bibliotekarzy do rozwoju klasyfikacji nauk. Artykuł pt. Z dziejów klasyfikacji nauk⁷ rozpoczął słowami: „Jednym z głównych źródeł interesowania się klasyfikacją nauk była od dawna troska bibliotekarzy o ład w książnicach”, a następnie omówił różne systemy porządkowania zbiorów bibliotecznych, począwszy od układu biblioteki aleksandryjskiej a na klasyfikacji dziesiętnej kończąc. „Nie sarkajmy bardzo na usterki filozoficzne systemu dziesiętnego

—    pisał — lecz cieszmy się, że powstał, że okazał się praktyczny, że się rozpowszechnił, że ułatwia prowadzenie międzynarodowej bibliografii i przyczynia się do łączności między narodami

W konkluzji rozważań na temat klasyfikacji nauk Kotarbiński stwierdza, że w rozwoju systemów klasyfikacji „najwięcej okazali tu pracowitości i zawodowego zainteresowania bibliografowie, bibliolodzy, księgarze, bibliotekarze, bibliotekoznawcy (...)”. „Daje się zauważyć pionierstwo świata bibliotekarskiego w doskonaleniu systemów klasyfikacji zagadnień, a poszczególnym tego zadania przypadkiem jest problem klasyfikacji nauk” — pisał Profesor w innym miejscu⁸.

Podkreślmy przy okazji, że rozważania Kotarbińskiego na temat roli bibliotekarstwa w rozwoju klasyfikacji nauk ujawniają związki bibliotekoznawstwa, tj. nauki o bibliotece, z naukoznawstwem, czyli nauką o nauce. Wspomnijmy więc jeszcze, że rozpatrując problemy nauk o nauce, Tadeusz Kotarbiński stwierdzał: „Gromadzenie się nieprzebranego mnóstwa publikacji o treści naukowej czyni niezbędną coraz lepszą organizację zakrojonej na coraz większą skalę obsługi informacyjnej”⁹.

Na zakończenie niech mi wolno będzie odwołać się do własnych wspomnień związanych z Profesorem Kotarbińskim z czasów mojej pracy w Bibliotece Polskiej Akademii Nauk w 1. 1966-1975. Doświadczałam wówczas wielkiej życzliwości Profesora, który interesował się podjętą w tych latach reorganizacją Biblioteki — w związku z przekształcaniem jej w centralną bibliotekę naukoznawczą.

Udział w prowadzonym przez Niego Konwersatorium Naukoznawczym poszerzał moją wiedzę w tym zakresie i dawał wiele satysfakcji intelektualnej.

Dwa wspomnienia z moich kontaktów z Profesorem są dla mnie szczególnie cenne.

W programie wspomnianego Konwersatorium Naukoznawczego znalazł się (w 1969 r.) referat na temat Polskiej Bibliografii Naukoznawstwa, opracowywanej w warszawskiej Bibliotece PAN. Referat ten spotkał się z dużym zainteresowaniem środowiska naukoznawców, którzy — jak się okazało

—    w większości nie znali tego ważnego dla nich źródła informacji. Po

⁶    Tamże, &. 336.

⁷    „Życie Nauki" 1950 nr 3/4 s. 232-251

* T. Kotarbiński: Kolega bibliotekarz. „Z Do.iw. BihL Szk1970 s. 10.

⁹ Przegląd problemów nauk o nauce. W: Studia.- (por. przyp. 5), s. 102-103.