W zależności od potrzeb stosuje się jeden z ww. wariantów lub stosuje się kompensację mieszaną łącząc np. kompensacją indywidualną (do części odbiorników) i centralną.
Zapotrzebowanie mocy biernej może w pewnych okresach być mniejsze niż moc zainstalowanej baterii kondensatorów. Aby nie dopuścić do przekompensowania należy w tych okresach odpowiednio zmniejszyć moc baterii stosownie do zapotrzebowania. Osiąga się to przez podział baterii na kilka członów włączanych lub wyłączanych w razie potrzeby przez samoczynne urządzenia sterujące. Najważniejszymi elementami takiego urządzenia (zwanego dalej regulatorem cos cp) jest człon pomiarowy, który śledzi stan obciążenia sieci mocą bierną (mierzy istniejący w sieci cos cp) oraz człon wykonawczy, który najczęściej steruje cewkami styczników powodujących załączanie lub wyłączanie kolejnych członów baterii kondensatorów. Schemat ogólny włączenia regulatora cos cp przedstawia rysunek 1.3.
Rys. 1.3.Schemat ideowy podłączenia zasilania i sterowania regulatora cos cp
Współczesne regulatory mogą łączyć do 12 członów baterii kondensatorów. Moc załączanych lub wyłączanych kolejnych członów może być jednakowa, dwukrotnie większa od mocy pierwszego członu lub wzrastać w ciągu geometrycznym. W ten sposób moc baterii zmienia się stopniowo o określoną wartość, nazywaną mocą stopnia regulacji. Przykłady sposobów załączania członów baterii ilustrują tabele 1.1 - 1.3.
-6-