3071579540

Dlatego też, chociaż powyższy rysunek przedstawia gradient stężenia w poprzek piku i maksymalne stężenie znajdujące się w centrum piku, wartość K pozostanie stała w poprzek piku. Oznacza to, że cały pik przemieszczać się będzie w tym samym stosunku a podstawowy kształt pozostanie bez zmian tj. będzie miał charakter gaussowski. Jak zostało to już przedstawione, w zasadzie pik będzie się rozmywał przechodząc wzdłuż kolumny z powodu zjawiska dyfuzji, ale w obecnej dyskusji możemy pominąć ten fakt. W takim przypadku mówi się o idealnej liniowej chromatografii, przy czym termin ‘idealna’ odnosi się do faktu, iż dyfuzja została zignorowana.

W chromatografii adsorpcyjnej, izoterma ma kształt „wypukły” w stosunku do osi Cm (izoterma typu Langmuir). Takie zachowanie ma miejsce w wypadku silnych oddziaływań między analizowaną substancją a fazą stacjonarną, ale oddziaływania substancja /substancja są stosunkowo słabe. Początkowo, ilość substancji zaadsorbowanej przez fazę stacjonarną wzrasta szybko wraz ze wzrostem stężenia w fazie ruchomej, tak długo aż jednocząsteczkowa warstwa substancji uformuje się na adsorbencie. Ponieważ oddziaływania pomiędzy cząsteczkami substancji są słabe, przypadki adsorpcji, w których formowane są warstwy jednocząsteczkowe i pewna ilość substancji zostaje zaadsorbowana, pozostają stałe nawet gdy stężenie w fazie ruchomej później wzrasta. Dlatego współczynnik podziału jest wysoki przy niskich wartościach Cm, ale maleje wraz ze wzrostem Cm.

Poniższy rysunek przedstawia kształt piku w odniesieniu do izotermy tego typu.

9