13
3.3. Metoda Light Beam Search
warianty niezdominowane otoczenie punktu centralnego punkt referencyjny zmiana punktu referencyjnego przesunięcie punktu centralnego
Rysunek 3.1: Działanie metody Light Beam Search na przestrzeni 2 kryteriów
podstawie wartości progów nierozróżnialności oraz opcjonalnie preferencji i veta definiowanych dla każdego kryterium przez decydenta.
Punkty prezentowane użytkownikowi w fazie decyzyjnej to punkt centralny oraz punkty charakterystyczne oferują możliwość poprawy wartości na każdym z kryteriów (w ramach wyznaczonego wcześniej otoczenia). Decydent przekazuje swoje preferencje (przesuwa otoczenie po zbiorze niezdominowanych wariantów) na dwa sposoby:
• definiując nowy punkt referencyjny - ten nowy punkt jest rzutowany na zbiór niezdominowanych wariantów przy pomocy funkcji skalaryzującej, a otrzymany punkt staje się punktem centralnym w nowej iteracji (patrz rys. 3.1 a)),
• wybierając najlepszy wariant z prezentowanego otoczenia - wybrany punkt staje się w kolejnej iteracji punktem centralnym (patrz rys. 3.1 b)).
Przesuwanie otoczenia po wariantach niezdominowanych przypomina „oświetlanie” ich wiązką światła - stąd nazwa metody. W takim rozumieniu definiowanie nowego punktu referencyjnego jest zmianą położenia źródła światła, a wybór najlepszego wariantu zmienia kierunek padania wiązki.