WSTĘP
Proces rozdrabniania polega na oddziaływaniu na dany materiał odpowiednią siłą pod wpływem której ulega on zniszczeniu. Proces ten składa się z kruszenia i mielenia materiału. W celu osiągnięcia ziaren o wielkościach mniejszych od 1 mm należy zastosować odpowiednią konstrukcję młyna. Dokonując przeglądu literatury polskiej i obcojęzycznej można stwierdzić, że istnieje wiele urządzeń służących do rozdrabniania materiałów sypkich. Charakteryzują się one różną wydajnością, budową, zużyciem energii, przeznaczeniem [1, 2, 3], Urządzenia te są indywidualnie dobierane do konkretnych zastosowań. Jedno jest pewne: proces rozdrabniania jest bardzo energochłonny, a elementy młynów ulegają zużyciu, co pogarsza ich sprawność.
Innowacyjność młyna, nazywanego elektromagnetycznym ze względu na zasadę działania, polega na wykorzystaniu w roli wzbudnika stojana silnika asynchronicznego. W jego wnętrzu zamiast wirnika umieszczona została komora robocza z elementami mielącymi. Zadaniem wzbudnika z biegunami utajonymi jest wytworzenie wirującego pola elektromagnetycznego, które porusza elementami mielącymi. Ulegają one zderzeniom z rozdrabnianym materiałem, powodując zmniejszenie wymiarów ziaren rozdrabnianego materiału lub surowca. Wewnątrz komory roboczej zachodzi szereg przemian energetycznych. Jedną z nich jest powstanie pola cieplnego o dużych gradientach temperatury, pod wpływem którego nagrzewają się elementy konstrukcyjne młyna. Poza tym zasilanie uzwojeń wzbudnika, przez które płynie prąd o dużej gęstości, powoduje konieczność zastosowania odpowiednich układów chłodzących w celu uniknięcia uszkodzenia tych uzwojeń. Jedną z metod analizy rozkładu temperatury między poszczególnymi elementami konstrukcyjnymi oraz jej wpływu na pracę młyna elektromagnetycznego są badania termowizyjne z wykorzystaniem kamer na podczerwień.
DOKŁADNOŚĆ POMIARÓW TERMOWIZYJNYCH
Coraz częściej w diagnostyce maszyn, w tym maszyn elektrycznych do których można zaliczyć młyn elektromagnetyczny, wykorzystuje się badania termowizyjne [8, 9, 10, 11]. Powiązanie temperatury z danym parametrem fizycznym pozwoliło na opracowanie szybkich i bezinwazyjnych metod oceny stanu technicznego wybranych urządzeń lub ich elementów składowych.
Pomiary termowizyjne opierają się na wizualizacji niewidzialnego przez oko ludzkie promieniowania podczerwonego wypromieniowanego przez dane ciało, którego temperatura jest większa od zera bezwzględnego. Właściwość ta określana jest mianem współczynnika emisyjności, czyli zdolności danego ciała do oddawania energii. Emisyjność zależy od właściwości fizyko-
2