chemicznych i jest niepowtarzalna dla każdego przedmiotu. Urządzeniem służącym do pomiaru i analizy temperatury jest kamera termowizyjna natomiast uzyskany obraz nazywany jest termogramem.
Dzięki swoim zaletom, do których można zaliczyć uniwersalność i możliwość bezstykowego pomiaru temperatury, badania termowizyjne doskonale nadają się do analizy elementów, które podczas swojej pracy wydzielają pewną ilość ciepła. Dokładność zależy przede wszystkim od zastosowanej metody, kalibracji urządzenia oraz od dokładności samej kamery termowizyjnej. Największe znaczenie mają błędy zastosowanej metody, do której można zaliczyć [4, 5, 6, 7, 12]:
- błędy oszacowani a em i syj ności;
- błędy spowodowane geometrią badanego obiektu;
- błędy spowodowane wpływem odbitego przez obiekt promieniowania;
- błędy spowodowane przepuszczaniem promieniowania przez atmosferę;
- błędy spowodowane przepuszczaniem promieniowania podczerwonego przez samą kamerę;
- błędy spowodowane brakiem możliwości uśrednienia wyników.
Ponieważ błędy te mogą sięgać nawet kilkunastu procent, traktowane są priorytetowo przy pomiarach termowizyjnych. Podczas wykonywania badań przedstawionych w niniejszym artykule błędy te zostały zminimalizowane dzięki zastosowaniu odpowiedniej procedury pomiaru opisanej w rozdziale „Metodyka badań”.
METODYKA BADAŃ
Badania przedstawione w niniejszym artykule wykonano za pomocą kamery termowizyjnej ThermaCAM E45 firmy FLIR. Aby zminimalizować niedokładności metody pomiaru, podporządkowano się poniższym kryteriom:
1. Ze względu na brak informacji o materiale, z którego była wykonana izolacja uzwojeń wzbudnika młyna elektromagnetycznego oraz inne części urządzenia, za każdym razem naklejano na badany element czarną taśmę o znanej emisyjności. Miało to na celu wyznaczenie poprawnego współczynnika emisyjności, od której zależy natężenie promieniowania badanego elementu, zgodnie z prawem Stefana-Boltzmana:
M(T) = e‘<70 -T4 (1)
gdzie: e - einisyjność.
3