Elementy Badań Operacyjnych
Uj — minimalna ilość j-tego wyrobu jaką trzeba wyprodukować, v, — maksymalna ilośćy-tego wyrobu jaką można sprzedać.
Należy określić wielkość produkcji poszczególnych wyrobów, tak aby nie przekraczając posiadanych zasobów środków produkcji i ewentualnie spełniając pewne dodatkowe ograniczenia dotyczące struktury produkcji zmaksymalizować przychód (lub zysk) z ich sprzedaży.
Zmiennymi decyzyjnymi w tym zagadnieniu są zatem wielkości produkcji wyrobów: Xj - wielkość produkcji y-tego wyrobu, a ogólny model zagadnienia można zapisać następująco:
clxi + c2x2 +... + cNxN —> max a,,*, + al2x2 +... + aXNxN < bx
■ aMix\ + a\nxi + • • • + amxN - K
Uj < Xj < v. dla niektórych j x„...,xn >0
lub nadal skalarnie, jednakże w sposób bardziej zwarty:
N
—> max
j=i
• u < x, < v dla niektórych j
Xj > 0, j = l,...,N
gdzie pierwsze M warunków dotyczy ograniczonych zasobów środków produkcji, pozostałe zaś warunki, które nie zawsze występują związane są z ograniczeniami ze strony popytu.
Przykład 1. Przedsiębiorstwo produkuje dwa wyroby: Wi i W2. Ograniczeniem w procesie produkcji jest czas pracy trzech maszyn: M|, M2 i M3. W tablicy 1 podano zużycie czasu pracy każdej z tych maszyn na produkcję jednostki poszczególnych wyrobów, dopuszczalne czasy pracy maszyn oraz ceny wyrobów.
Tablica 1
Maszyny |
Zużycie czasu pracy maszyny (w godz.) ma jednostkę wyrobu |
Dopuszczalny czas pracy maszyny (w godz.) | |
Wi |
W2 | ||
M, |
2 |
1 |
1000 |
m2 |
3 |
3 |
2400 |
m3 |
1,5 |
- |
600 |
Ceny (zł) |
30 |
20 |
a) Należy określić w jakich ilościach produkować poszczególne wyroby, aby przy istniejących ograniczeniach przychód z ich sprzedaży był możliwie największy.
b) Czy optymalna struktura produkcji ulegnie zmianie, jeżeli cena wyrobu W1 wzrośnie do 40 zł.
Antoni Goryl, Anna Walkosz: Programowanie liniowe strona 6