Transport nośników ładunku może dotyczyć elektronów (dziur) lub jonów. Wśród polimerów są zarówno izolatory (o bardzo niskim przewodnictwie), jak i materiały półprzewodnikowe, fotoprzewodzące i o wysokim przewodnictwie elektronowym lub jonowym.
Większość polimerów z nasyconym układem wiązań w łańcuchu głównym zalicza się do izolatorów. Związane jest to z bardzo małą gęstością swobodnych nośników ładunku n i bardzo niską ich ruchliwością /j, bo te dwa parametry określają przewodnictwo:
o- qn-fi.
Na gruncie modelu pasmowego ciała stałego niskie przewodnictwo polimerów można uzasadnić dużą szerokością przerwy energetycznej i lokalizacją stanów elektronowych ze względu na brak uporządkowania dalekiego zasięgu.