Pomiaru suwmiarką (rys. 11) dokonuje się przez łagodne zaciśnięcie szczęk na mierzonym przedmiocie (pomiar powierzchni zewnętrznych), przez maksymalne rozwarcie szczęk wewnętrznych (pomiar powierzchni wewnętrznych) lub przez oparcie prowadnicy o powierzchnię przedmiotu i przesunięcie listwy głębokościomierza do oporu (pomiar głębokości). Suwak wyposażony jest w dźwignię zacisku (lub śrubę zaciskową), przy pomocy której ustala się jego położenie. Na skali głównej odczytujemy całkowitą ilość milimetrów, odpowiadających danemu wymiarowi. Wskazuje ją zerowa kreska noniusza. Jeśli jednak nie pokrywa się ona dokładnie z żadną kreską skali głównej, do odczytu przyjmujemy liczbę całkowitych milimetrów, odpowiadającą najbliższej podziałce poprzedzającej zero noniusza. Następnie ustalamy, która z kolejnych kresek noniusza pokrywa się dokładnie z kreską skali głównej. Jej miejsce, w kolejności liczonej od zera, wyraża liczbę dziesiętnych, dwudziestych lub pięćdziesiątych (zależnie od wspominanej dokładności) części milimetra, którą należy dodać do odczytanej poprzednio całkowitej liczby milimetrów (rys. 12).
Rys. 12. Sposób odczytu wartości wymiaru zewnętrznego suwmiarką analogową [38]
Zaleca się, aby mierzony przedmiot wprowadzać głęboko między szczeki płaskie suwmiarki, możliwie blisko prowadnicy. Szczęki należy dociskać prostopadle do powierzchni mierzonego przedmiotu, w miejscach wyznaczających wymiar. Średnicę rowka mierzy się częścią krawędziową szczęk (rys. 13).
Rys. 13. Sposób użycia szczęk suwmiarki [31 ]
Znacznym ułatwieniem w przeprowadzaniu pomiarów są suwmiarki zaopatrzone w czujnik zegarowy lub czujnik elektroniczny (rys. 14).
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
19