Projekt taki musi uwzględniać parametry kamery pomiarowej, ograniczenia urządzeń, na których będą opracowywane zdjęcia, wymaganą dokładność opracowania i jego koszty.
Przy projektowaniu zwracamy uwagę na:
— zasięg zdjęć, który ograniczony jest poziomym i pionowym kątem widzenia kamery,
- zasięg stereogramu czyli ta część obiektu, która jest odfotografowana na obu zdjęciach, a więc możliwa do dalszego przestrzennego opracowania. Pionowy zasięg stereogramu pokrywa się z pionowym zasięgiem kamery, a zasięg poziomy, zależy od poziomego zasięgu kamery, długości bazy, jej orientacji względem obiektu i orientacji osi zdjęć. Do opracowania możemy jedynie wykorzystać użyteczny zasięg stereogramu ograniczony minimalną i maksymalną odległością punktów, których położenie można wyznaczyć z danej bazy z żądaną dokładnością (Rys. 7).
Rys. 7. Interpretacja użytecznego zasięgu poziomego stereogramu Praktycznie dla naziemnych opracowań topograficznych przyjmuje się: Ymin = 4B
gdzie: B = S(S2
B - długość bazy stereogramu
Odległość maksymalna jest związana z możliwą do osiągnięcia dokładnością opracowania. Najczęściej określa się użyteczny zasięg stereogramu przy pomocy tzw. stosunku bazowego B:Y i wówczas:
\_
4
- głębię ostrości czyli zakres odległości od kamery w przedziale których obiekty odfotografowująsię z wystarczającą ostrością (Rys. 8).
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
13