3220342519

18 Karolina TARGOSZ

zachowanie, następnie zaś biadając nad nieszczęśliwym losem swoim i rodziny, zgodził się odwołać „hultaja" („bricconaccio”) z Rzymu. Dodawał, że jeśli się będzie bal wrócić do niego, może jechać gdzie chce, a dopiero niedostatek i opuszczenie spowodują, że się odmieni (XIII, 432, 440).

Vincenzo po półrocznym pobycie opuścił Rzym i wrócił najpewniej do rodziny, której przeniesienie z Florencji ponownie do Monachium odbyło się w złej atmosferze i spowodowało zerwanie stosunków między Michelangelem i Galileem. Dopiero pod koniec 1630 roku Lorenzo Petrangeli, przyjaciel Michelangela zwrócił się listownie w jego imieniu do starszego brata z przeprosinami. Michelangelo od trzech lat popadł w melancholię i znajdował się już na łożu śmierci. Błagał brata nie tylko o przebaczenie, ale i o opiekę nad rodziną zagrożoną nędzą (XIV, 177-179). Zmarł na początku 1631 roku, Galileo okazał zaś wielkoduszność, za co dziękowała mu ze łzami wzruszenia wdowa, znów za pośrednictwem Petrangelego. Z dwóch jego listów, z lutego i listopada 1631 roku wynika, że najstarszy syn Vincenzo znajdował się już wówczas w Polsce (XIV, 209-210, 310). Jest o tym mowa także i w listach innych korespondentów z tego czasu (XIV, 257). Jego wyjazd dawnymi śladami ojca mógł nastąpić zatem najpóźniej z końcem 1630 roku.

W 1636 roku Galileusz, deklarując pomoc materialną, zainteresował się losami rodziny Michelangela (XVI, 441). Pozostało już wówczas przy życiu tylko trzech jego synów (przez Monachium przeszła wojna i zaraza), jak 21 czerwca tegoż roku donosił stryjowi Alberto Galilei, serdecznie wspominając ojcowską opiekę w czasie pobytu we Florencji. Najstarszy Vincenzo przebywał nadal w Polsce, jako wirtuoz-lutnista i śpiewak na służbie pewnego księcia („virtuoso di su-ono di liuto e canto al servitio di un principe” — XVI, 459). Alberto był wirtuozem na lutni i skrzypcach w kapeli księcia bawarskiego. W przepełnionym serdecznością liście z 1 listopada 1640 roku, wstrząśnięty głęboko stanem zdrowia stryja, pisał, że i najmłodszy z braci jest także muzykiem, gra na lutni, szpinecie i gitarze, znalazł dobrego patrona i podróżuje z nim po Niemczech, Francji i Flandrii. Sam