5332218691

Z ŻAŁOBNEJ KARTY 245

następnie zaś — korzystając ze stypendiów naukowych Ministerstwa Oświaty — ukończyła dysertację doktorską pt. „Prawo składu w Polsce do 1565 r”, której promotorem był również R. Gródecki Obrona pracy odbyła się 27.06.1949 r.

Fascynacja K. Stachowskiej średniowieczem znalazła swe odbicie w kilkunastu publikacjach, ogłaszanych od 1950 do 1964 r. Były to zarówno biogramy w Polskim słowniku biograficznym (m.in. arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorii ze Skotnik), prace przy reedycji Dziejów Polski Jana Długosza oraz przy ich rozbiorze krytycznym, wreszcie bibliografie prac oraz wykładów wybitnych polskich mediewistów: R. Gródeckiego i Jana Dąbrowskiego.

Od początku lat sześćdziesiątych wyraźnie zarysował się jednak nowy kierunek zainteresowań naukowych K. Stachowskiej. Jej głównym polem badawczym stały się odtąd dzieje nauki polskiej ze szczególnym uwzględnieniem krakowskiego ośrodka. Zmiana profilu zainteresowań spowodowana była charakterem pracy zawodowej.

W maju 1949 r. (a zatem na miesiąc przed obroną doktoratu) K. Stachowska przyjęta została do pracy w Bibliotece Polskiej Akademii Umiejętności, w dziale Ekspedycji Wydawnictw. Od stycznia 1953 r., kiedy to Bibliotekę przejęła Polska Akademia Nauk, kontynuowała pracę w Dziale Dokumentacyjno-Bibliograficznym a 15.03.1962 r. objęła referat wymiany zagranicznej wydawnictw w Dziale Gromadzenia i Uzupehiiania Zbiorów. W listopadzie tegoż roku zdała egzamin na bibliotekarza dyplomowanego. W okresie 1.07.1965-31.03.1974 pełniła funkcję kierownika Działu Gromadzenia i Uzupełniania Zbiorów. Niezależnie od prac związanych z wymianą zagraniczną wydawnictw K. Stachowska uczestniczyła w szkoleniach personelu sieci bibliotek zakładowych PAN, prowadząc m.in. wykłady z zakresu teorii i praktyki bibliografii oraz gromadzenia zbiorów, kierując praktykami z zakresu gromadzenia i instruktażami dotyczącymi wymiany zagranicznej.

W dniu 1.04.1974 r. Krystyna Stachowska powołana została na stanowisko wicedyrektora Biblioteki PAN w Krakowie. W październiku 1975 r. Rada Naukowa placówki, zapoznawszy się z Jej dorobkiem naukowym oraz opiniami prof. dra hab. Lecha Kalinowskiego i dyrektora Biblioteki doc. dra Zbigniewa Jabłońskiego, pozytywnie zaopiniowała wniosek do Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej o powołanie K. Stachowskiej na stanowisko docenta. Recenzentami całości Jej dorobku byli: prof. Jan Hulewicz w zakresie dziejów nauki i kultury, prof. Maria Dembowska w dziedzinie wiedzy o książce oraz prof. Krystyna Pieradzka w zakresie historii. Z dniem 1.02.1978 r. K. Stachowska objęła stanowisko docenta.

Po śmierci dyrektora Z. Jabłońskiego, zasłużonego badacza kultury i sztuki polskiej, zwłaszcza zaś historii teatru, K. Stachowska objęła 1.11.1984 r. kierownictwo Biblioteki PAN w Krakowie, pozostając na tym stanowisku do chwili przejścia na emeryturę, to jest z końcem 1994 r.

Praca w Bibliotece Polskiej Akademii Nauk — placówce istniejącej od 1856 r., najpierw jako zbiór Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, następnie Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności — zaowocowała sygnalizowaną powyżej zmianą zainteresowań badawczych K. Stachowskiej. Zwróciły się one ku wiekowi XIX i ku szczególnemu miejscu Krakowa na mapie kulturalnej i naukowej Polski w czasach rozbiorowych. Pierwszym znaczącym sygnałem tych nowych zainteresowań był opublikowany wraz z Danutą Rederową w 1959 r. obszerny wybór źródeł pt. Ośrodek naukowy krakowski w świetle materiałów Towarzystwa Naukowego Krakowskiego 1841-1871 (Rocz. Bibl. PAN Krak. 1956 s. 7-268). Kolejne ważne publikacje z tego zakresu to ogłaszane również w tym samym czasopiśmie prace: Ze studiów nad organizacją nauki w Krakowie na polu historii w latach 1860-1886 (1960); Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego 1817-1872. Bibliografia zawartości (1966); Starania Polskiej Akademii Umiejętności o upowszechnienie własnych naldadów wydawniczych w latach 1873-1952 (1970); Organizacja działalności wydawniczej PAU (1974); Kontakty Polskiej Akademii Umiejętności z nauką szwedzką w latach 1873-1952 (1979); Udział Polskiej Akademii Umiejętności w międzynarodowym wydawnictwie Corpus Vasorum Antiąuorum (1980); Próba utworzenia Akademii Nauk w Warszawie w latach 1929-1930 (1985); oraz Akademia Umiejętności w Krakowie w służbie polskiej książki naukowej w latach 1873-1918 (W: Kultura książki w Krakowie... Wrocław 1991 s. 157-173) czy wreszcie obszerne opracowanie dziejów i dorobku Polskiej Akademii Umiejętności w Słowniku polskich towarzystw naukowych, wydawanym przez Bibliotekę PAN w Warszawie pod redakcją Barbary Sordylowej