3329133097

Geoinżynieria Geoinżynieria

drogi mosty tunele I

PRZEKRÓJ GEOLOGICZNO - INŻYNIERSKI W KM 188+400

' 149

j» • ' J. ’ .i. ■ ■ iU-z. ' ,i. ■    • i' i' e. •    ^ •

linii E-20 wybrany do przykładu obliczeniowego. Skala rysunku skażona

na podstawie sondowania statycznego CPT. W tym przypadku wartość parametrów wytrzymałości przyjmuje się jako <p_u - 0° ic =s = 50 kPa. Jak łatwo zauważyć, oceny parametrów wytrzymałości warstwy słabej różnią się, dlatego zdecydowano się na wykonanie obliczeń dla wszystkich trzech zestawów parametrów wytrzymałości warstwy torfu. Wyniki obliczeń wskaźników równowagi F, i F₂ dla wybranego przekroju poprzecznego nasypu zestawiono w tab. 2.

~rirTTTm^-

Przekrój geologiczno-inżynierski n;

wytrzymałość średnia (p=9.5° c=llkPa wg sondowania CPT cp_u= 0° cJ=sj= 50 kPa

Rys. 8. Wytrzymałość organicznych gruntów słabonośnych z badań w ABŚ 1 - GH/Nm mpl. 2 - T/Nm mpl w„ =59%, 3 - T/Nm w„ =59%, 4 - Nm/T, 5 -1 w„ =48%. 6 - T w„ =62%. 7 - T, 8 - T wn =62%

ścią, a wartość q ■ kPa jako obciążenie pseu-dostatyczne generowane w czasie przejazdu pociągu z prędkością rozkładową v = 160 km/godz.

Zasadniczą trudność w prowadzonej analizie stateczności nastręcza wybór parametrów wytrzymałości warstwy słabej — torfu. Na rys. 8 zestawiono wyniki oceny wytrzymałości torfu na podstawie badań w aparacie bezpośredniego ścinania wraz z wartością średnią o parametrach (p = 9,5° i c = 11 kPa. Na wykresie zaznaczono również ocenę tzw. wytrzymałości na ścinanie w warunkach bez odpływu s , któią ustalono

Podsumowanie

Wprowadzane do praktyki projektowej procedury obliczeniowe sprawdzania stanów granicznych wg Eurokodów powinny być stosowane z rozwagą szczególnie w przypadkach konieczności uwzględnienia oddziaływań dynamicznych i sejsmicznych, jeśli w podłożu występują warunki nie sprzyjające tłumieniu drgań.

Przedstawione przykłady obliczeniowe dowodzą, iż oprócz oceny stateczności globalnej projektowanych nasypów i oceny ich osiadań, w wielu przypadkach należy sprawdzać możliwość utraty stateczności lokalnej skaip, a także wystąpienia utraty nośności podłoża tych nasypów, nawet łącznie z wypieraniem z tego podłoża warstw gruntów słabych.

Ponadto dotychczasowe doświadczenia autorów w projektowaniu geotechnicznym skłaniają do sformułowania wniosków

0    charakterze ogólnym.

Rozważane w artykule przypadki projektowania geotechnicznego niektórych budowli ziemnych w okresie przejściowym, odnoszącym się do stosowania zasad projektowania zgodnie z przepisami europejskimi, dowodzą, iż najczęściej stosowaną metodą jest projektowanie na podstawie obliczeń.

Niezbędny w tej sytuacji model pracy podłoża gruntowego to model analityczny, w którym zachowanie podłoża (jego nośność i deformacje) może być opisane określonym algorytmem obliczeń, który wymaga ustalenia ilościowych danych geotechnicznych w postaci charakterystycznych wartości oddziaływań

1    parametrów materiałowych gruntu.

Wprowadzenie do projektowania w szerszym zakresie pół-empirycznego modelu podłoża, dla którego ustala się parametry materiałowe na podstawie wyników badań potowych (badania in situ) i lokalnych zależności korelacyjnych, jest właściwym

42

lipiec - wrzesień | 3 / 2013 [44]