3220342672

IV rok

BUDOWLE PIĘTRZĄCE

WYMIAROWANIE BUDOWLI HYDROTECHNICZNYCH METODĄ STANÓW GRANICZNYCH

Wymiarowanie konstrukcji należy przeprowadzić metodą stanów granicznych ( wg PN-76/B-03001), rozróżniając:

-    stany graniczne nośności (i obciążenia obliczeniowe),

-    stany graniczne użytkowania (i obciążenia charakterystyczne).

Przy wymiarowaniu konstrukcji należy wykazać, że we wszystkich możliwych do przewidzenia przypadkach projektowych, w fazach realizacji i eksploatacji spełnione są warunki nośności i stateczności konstrukcji.

Stany graniczne

Stanem granicznym nazywamy stan po osiągnięciu którego uważa się, że konstrukcja lub jej element zagraża bezpieczeństwu lub przestaje spełniać określone wymagania użytkowe.

Stan graniczny nośności - wartość sił wewnętrznych wywołanych działaniem obciążeń obliczeniowych sąniejest większa od nośności konstrukcji lub podłoża wyznaczonej dla obliczeniowych wytrzymałości lub innych obliczeniowych cech mechanicznych materiałów i obliczeniowych parametrów geofizycznych podłoża gruntowego.

Stan graniczny użytkowania - wielkość odkształceń konstrukcji, szerokości rozwarcia rys itp., wywołanych działaniem obciążeń charakterystycznych przy założeniu charakterystycznych wartości cech mechanicznych materiałów i charakterystycznych wartości parametrów geofizycznych są nie większe od wielkości uznanych za graniczne. Wartości graniczne odkształceń, szerokości rozwarcia rys itp. powinny być uzależnione od skutków gospodarczych i ujemnych reakcji użytkowników.

Obciążenia

Obciążenie charakterystyczne (normowe) - obciążenie w postaci czynnych sił zewnętrznych lub oddziaływań wywołanych wpływami temperatury, skurczu osiadania podpór itp., ustalane na podstawie danych statystycznych; przy braku danych statystycznych, za obciążenia charakterystyczne można przyjmować obciążenia nominalne, ustalane deterministycznie odpowiednio do przewidywanego sposobu użytkowania konstrukcji.

Obciążenie obliczeniowe - obciążenie o wartości niekorzystniejszej od obciążenia charakterystycznego, równe iloczynowi obciążenia charakterystycznego i współczynnika obciążenia.

Wytrzymałość charakterystyczna (normowa) - wytrzymałość materiału ustalona na podstawie danych statystycznych i odpowiadająca określonemu prawdopodobieństwu występowania wytrzymałości