3462403304

12

innych wydziałów chcieli studiować u niego. Przeniósł się wtedy na uniwersytet w Padwie, gdzie jego badania i osobowość zdominowały ówczesny świat nauki. Galileo był świadom mechanicznych aspektów struktury' kości oraz podstaw allometrii (względnego wzrostu części ciała w stosunku do wzrostu całego ciała i wpływu warunków życia na wzrost ciała). Galileo Galilee wniósł w naukę bardzo istotną rzecz: a mianowicie, należy zbadać fakty i przeanalizować ekspery mentalne dane, aby określić przyczyny i skutki tego, co obserwujemy. Wprowadził pojęcie przyspieszenia, prawa spadania ciał, szczególny przykład prawa bezwładności, siły tarcia i problem wahadła.

Marcelo Malpighi (rys. 1.4.g), ojciec embriologii i twórca medycyny teoretycznej, ustalił między innymi, że kluczem do zrozumienia funkcjonowania ludzkiego ciała jest raczej mechanika, a nie chemia.

Issac Newton (rys. 1.4.h) dal podwaliny współczesnej fizyce. Prawa Newtona zastąpiły prawa Arystotelesa, które obowiązywały przez 2000 lat. Wprowadził prawa ruchu i równania konstytutywne dla płynu lepkiego. Ustanowił teoretyczne podstawy mechaniki ogólnej ściśle opartej na doświadczeniu, zasady dynamiki, prawo powszechnego ciążenia, rachunek różniczkowy' i całkowy, niezależnie od Leibniza.

Giovanni Alfonso Borelli (rys. 1.4.i), wprowadził dziedzinę w iedzy, jaką jest hydraulika. Zajmował się badaniem sil mięśni w stanach równowagi i w ruchu ciała (jeszcze przed wprowadzeniem praw Newtona). W Stanach Zjednoczonych do dzisiaj jest uważany za ojca biomechaniki i co roku przy znaje się tam nagrodę w dziedzinie biomechaniki nazywaną ..nagrodą Borelliego".

Robert Hooke (1635-1703), wprowadził w mechanice prawo opisujące własności sprężyste ciał stawych (prawo Hooke’a), posługując się udoskonalonym przez siebie mikroskopem. Jako pierwszy wprowadził określenie "komórka” w biologii (50]. Po nim nastąpiła stagnacja w badaniach biomechanicznych aż do drugiej połowy XIX wieku, kiedy Benno Nigg zaczął zajmować się badaniami nad lokomocją człowieka przy użyciu kinematografii.

Archibald Vivian Hill (rys. 1.4.j), zajmował się mechaniką mięśnia, badał przemiany energetyczne w mięśniach i nerwach. Za swoje prace otrzymał w 1922 roku Nagrodę Nobla [51].

Jedny m z twórców współczesnej polskiej biomechaniki jest Adam Morecki (1929-2001), który' zajmował się teorią maszyn i mechanizmów, biomechaniką inżynierską oraz robotyką. Analizował strukturę i cechy ludzkiego szkieletu, jako biomechanizmu. Był współtwórcą protez i ortez elektrycznych i pneumatycznych. Zajmował się również modelowaniem ruchu z zastosowaniem metod numerycznych, które stosowane są w teorii maszyn i mechanizmów [24],

Innym polskim biomechanikiem, który wpisał się na karty historii biomechaniki, był Kazimierz Fidelu (1928-1998). Zajmował się ruchem i jego związkiem ze sprawnością fizy czną, między innymi określił rozkład wartości sil rozwijanych przez rękę w przestrzeni roboczej. Ponadto był autorem wielu konstrukcji i stanowisk pomiarowych, wykorzystywanych często do dzisiaj w badaniach biomechanicznych [24],