3462403306

14

Rys. 1.5. Podział metod eksperymentalnych [1,2]

Obecnie prowadzi się badania biomechaniczne [24]:

1.    Próba trójpunktowego zginania na maszynie wytrzymałościowej, która umożliwia ciągły pomiar i zapis sil oporu odkształcanej próbki. Weryfikacja wyników dokonywana jest przeważnie metodami optycznymi, czyli interferometrią holograficzną, fotografią plamkową i elektroniczną interferometrią obrazów plamkowych.

2.    ESPI (Electronic Speckle Pattem Interferometry) - metoda optyczna, która umożliwia uzyskanie informacji na temat rozkładu przemieszczeń na powierzchni badanego elementu metodą bezkontaktową, laserową. Metoda ESPI umożliwia określenie rozkładu przemieszczeń w warunkach in vivo, jak i in vitro przy obciążeniu statycznym i dynamicznym.

3.    Badania ultradźwiękowe - wykorzystują zjawisko osłabienia fali o wysokiej częstotliwości przechodzącej przez kość, w zależności od struktury i gęstości materiału.

4.    Metody elastooptyczne - doświadczalna jakościowa i ilościowa ocena rozkładu naprężeń w całym badanym obiekcie, określenie trajektorii naprężeń głównych, wskazanie miejsc koncentracji naprężeń, itp.

5.    Interferometria holograficzna - metoda pomiaru przemieszczeń badanego obiektu. W trakcie pomiaru dokonuje się zapisu frontu falowego fali świetlnej odbitej od badanego obiektu w trakcie pomiaru. Rejestracja przemieszczeń odbywa się na drodze interferencji frontów falowych uzyskanych dla różnych położeń punktów na powierzchni obiektu. Rozkład prążków interferencyjnych na obrazie obiektu zawiera informację o rozkładzie i wartościach przemieszczeń punktów na powierzchni obiektu [3],