ce modernizacyjne nie stały się częścią planu remontowego sprzed kilku lat. Poprzestańmy jednak na stwierdzeniu: lepiej późno niż wcale.
Projekt adaptacji przygotował mgr inż. Wiesław Zaucha z biura „BiSiZ Projekt”, wykonawcą było Przedsiębiorstwo Rewaloryzacji Zabytków. Spółka Akcyjna. Należy podkreślić wysoką jakość i ekspresowa tcni|>o trwających zaledwie 9 tygodni prac. Warto dodać, że w ich ramach wprowadzono innowacyjne rozwiązanie służące osobom niepełnosprawnym (pojazd gąsienicowy „Tneppcnkuli ’).
Ze zmodernizowanych pomieszczeń na poddaszu korzystać będą pracownicy i stu-
Wiadomo, że niewystarczająca baza lokalowa jest jednym z czynników poważnie ograniczających możliwości rozwojowe naszej uczelni. W sytuacji, kiedy większość jednostek dydaktycznych boryka się z trudnościami lokalowymi, trudno dziwić się uroczystej oprawie, jaką miało 3 października 2001 r.
I
denci Instytutu Nauk o Wychowaniu. Dzięki zwolnieniu miejsca na trzecim piętrze możliwe stało się tam urządzenie sal — informatycznej i audiowizualnej — dla przeniesionej do budynku przy Ingardena Pracowni Technologii Nauczania.
Fot. Marian Pasternak
otwarcie zaadaptowanego na cele dydaktyczne strychu w- budynku pr/y ul. Ingardena 4. D/.ięki tej modernizacji zyskaliśmy ponad 250 metrów- kwadratowych powierzchni użytkowej. Radość jest więc zrozumiała, choć może jej towarzyszyć pytanie, dlaczego pra-