rozumiany jako zapoznanie się z rejonem przyszłych działań oraz oceną wpływu rozpatrywanego obszaru operacji na działanie zarówno wojsk przeciwnika, jak i własnych sił.
Może mieć on charakter zapoznawczy lub rozpoznawczo-zadaniowy. Niekiedy jest stosowane rozróżnienie rekonesansu indywidualnego dowódcy i rekonesansu dowódcy z podwładnymi, połączonego ze stawianiem zadań w terenie i synchronizacją działań.
i
Po otrzymaniu zadania (rozkazu, zarządzenia), wstępnej jego analizie i wydaniu zadań przygotowawczych dowódca (sztab) przystępują do oceny sytuacji korzystając z wcześniej ^
Polski podręcznik „Działania taktyczne wojsk lądowych": Rekonesans jest to rozpoznanie terenu i przeciwnika prow. dowódcę i oficerów sztabu w celu skonfrontowanii
(dokonywanych na podstawie mapy) z konkretnymi terenowymi i rzeczywistym położeniem wojsk własnych i p.
wypracowanych danych IPB i je uszczegóławiając. Wynikiem tego etapu jest wypracowanie i przyjęcie wariantu działania. W tym też etapie, do podwładnych, przesyłane są w formie zarządzeń, zadania
przygotowawcze. Zadań tych wydaje się tyle ile wynika z potrzeb i sytuacji. Od szczebla batalionu w dół zazwyczaj są one przekazywane ustnie lub w formie graficznej.
Po wybraniu wariantu do działania przeprowadzany jest rekonesans, podczas którego uszczegóławiany jest przyjęty sposób działania w powiązaniu z terenem. W trakcie rekonesansu mogą też nastąpić korekty wariantu.
Gra taktyczna - war gamę
Jest procesem wspólnego zasymulowania planowanej operacji .
Jednocześnie opracowuje się alternatywne plany dla tych wariantów wybiera najbardziej prawdopodobne, identyfikuje zagrożenia opracowuje przeciwdziałania (Risk Assessment and Management)
Możemy przyjąć, że w ramach procesu dowodzenia rekonesans może być prowadzony po analizie zadnia, | wypracowaniu wariantów działania, trakcie ich rozważania (tzw. gra taktyczna przed - war gamę) oraz po ukończeniu planu przy wydawaniu OPORDu.
Dowódca musi skoordynować swój plan z wszystkimi wspierającymi jednostkami, wyższym dowództwem oraz wszystkimi jednostkami sojuszniczymi, które będą działać na lewo, prawo i za i nie raz przed oddziałem, którym dowodzi. Kiedy wszystkie te informacje zostaną zebrane i ustalone powstaje OPORD. Oczywiście Dowódca nie musi przygotowywać całego OPORDu sam. Może zlecić wykonanie któregoś z 5 punktów na przykład swoim zastępcom poza tym punktem, w którym planowane jest wykonanie celu misji. To zadanie musi wykonać zawsze sam.
W etapie tym sztab/dowódca przystępuje, w oparciu o przyjęty wariant działania, który został uszczegółowiony podczas rekonesansu, do opracowywania dokumentów (rozkaz, aneksy, plany). Pamiętać należy, że w trakcie planowania sztab przekazuje podwładnym zarządzenia bojowe, które uszczegóławiają zadania przygotowawcze oraz zaznajamiają z przyszłym zadaniem. Należy mieć na uwadze fakt, aby zarządzenia bojowe były jak najszybciej opracowane i przekazane podwładnym. Opracowywanie dokumentacji jest czasochłonne, jednak im szybciej podwładny dostanie zadanie, nawet w ogólnej formie, tym więcej będzie miał czasu na przygotowanie się do jego realizacji.
Z racji czasochłonności w warunkach milsim-owych nie raz opracowuje się dokumentację jako jedynie wstępną, a szczegóły dookreśla się i przekazuje ustnie tuz przed lub nawet już w trakcie milsim-a.
Warto, na koniec, zweryfikować czy opracowując plan udało się trzymać następujących zasad:
_ dowodzenie poprzez planowanie (Commanders focus planning)
_ planowanie jako proces ciągły (Planning is continuous)