Zgodnie z art. 38 ust. 1 uDFP karalność naruszenia dyscypliny finansów publicznych ustaje, jeżeli od czasu popełnienia czynu upłynęły 3 lata. Jeżeli jednak w tym okresie wszczęto postępowanie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, karalność ustaje z upływem 2 lat od dnia wszczęcia postępowania.
Oprócz przedawnienia uniemożliwiającego orzekanie o czynie, ustawodawca w art. 9 uDFP przewidział konstrukcję przedawnienia wykonania kary. Kary nie można wykonać, jeśli od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu upłynęły 2 lata.
Orzeczona kara za naruszenie dyscypliny finansów publicznych ulega zatarciu
z mocy prawa, jeżeli od dnia wykonania kary lub przedawnienia jej wykonania upłynęły 2 lata (art. 40 ust. 1 uDFP). Zatarcie ukarania skutkuje tym, że ukaranie uważa się za niebyłe (art. 40 ust. 3 uDFP).
Szczególnym rozwiązaniem ustawowym jest konstrukcja „zatarcia” odnoszona nie tyle do kary wymierzonej, ale do orzeczenia, w którym, wobec sprawcy czynu, orzeczono
0 odpowiedzialności za popełniony czyn, jednakże kary nie wymierzono. Ma to miejsce w sytuacji, gdy organ orzekający postanowił odstąpić od wymierzenia kary. W tym przypadku „zatarcie odstąpienia od ukarania” (czyli wykreślenie orzeczenia z rejestrów), następuje po upływie roku od uprawomocnienia się orzeczenia o uznaniu osoby winną
1 zastosowaniu odstąpienia od ukarania.
W uzasadnieniu do projektu ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych stwierdza się: „Określając zachowania, stanowiące naruszenie dyscypliny finansów publicznych, przyjęto, że będą one obejmowały takie działania lub zaniechania, szkodliwe dla finansów publicznych, uchybiające obowiązkom nałożonym przepisami prawa, które nie wypełniają znamion przestępstw lub wykroczeń i nie podlegają odpowiedzialności karnej lub karnej skarbowej”.
Zachowania te (czyny) naruszające dyscyplinę finansów publicznych zdefiniowane zostały w przepisach artykułów 5-18 uDFP. Stanowią one zamknięty katalog czynów podlegających penalizacji. Z popełnieniem tego rodzaju czynów ustawa wiąże odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. W konsekwencji nie wszystkie, ale tylko niektóre, przypadki naruszenia norm szeroko rozumianego prawa
19