operatu ewidencyjnego w oparciu o pochodną z mapy zasadniczej sporządzoną na drodze opracowań fotogrametrycznych. W dalszej części przedstawiono zasady modernizacji ewidencji gruntów i budynków w oparciu o rozporządzenie z 2001 r.
Kolejny rozdział pracy dotyczy prawa własności do nieruchomości w Polsce i jego rozwoju. Szczegółowo omówiono wszystkie uregulowania prawne, które miały znaczący wpływ na konkretyzowanie prawa własności i podwyższenie jego znaczenia. W dalszej kolejności scharakteryzowano stan prawny nieruchomości, sposób jego rejestracji i powiązania z katastrem gruntów. Opisano ustrój ksiąg gruntowych, ksiąg wieczystych oraz podano metodyczne aspekty ustalenia zasięgu prawa własności.
W rozdziale piątym przedstawiono dotychczasowe osiągnięcia w przetwarzaniu analogowych map byłego katastru austriackiego do postaci cyfrowej. Przedstawiono metody transformacji mapy byłego katastru austriackiego do postaci cyfrowej z wykorzystaniem bezpośrednich nawiązań trwałych punktów katastralnych, a następnie szczegółowo podano założenia metody pośredniej transformacji tych map do postaci cyfrowej z wykorzystaniem współrzędnych punktów triangulacji katastralnej.
Badania oparto właśnie o metodę pośrednią zaproponowaną przez Kubowicz [2006], W niniejszej dysertacji dokonano kolejnego sprawdzenia tej metody oraz zaproponowano jej udoskonalenie poprzez nowy sposób doboru trwałych punktów katastralnych.
Badania rozpoczęto od określenia współrzędnych naroży sekcji mapy byłego katastru austriackiego oraz doboru punktów dostosowania w oparciu o Katalog [Michałowski J., Sikorski T. 1931] i identyfikacji tych punktów z punktami z zasobu PODGiK posiadającymi współrzędne w układzie „2000”. Za pomocą programu GEONET obliczono współczynniki transformacji katastralnego układu lwowskiego do układu „2000” z zastosowaniem transformacji płaskiej konforemnej II stopnia. Bazując na parametrach i punktach dostosowania dokonano transformacji naroży sekcji szczegółowych mapy z lwowskiego układu katastralnego do państwowego „2000”. Proces kalibracji rastrów wykonano dla każdej sekcji mapy oddzielnie.
Ostateczny etap transformacji rastrów mapy byłego katastru austriackiego do układu „2000” wykonano dla dwóch sekcji mapy, ze względu na wybrane do dalszych analiz cztery pierwotne układy gruntowe, znajdujące się na tych sekcjach. Jako model transformacji zastosowano przekształcenie wielomianowe-afiniczne III rzędu, procesu tego dokonano przy użyciu programu EwMapa.
12