365605965

Dużym zainteresowaniem uczniów cieszą się wówczas następujące ćwiczenia:

•    kreślenie ręką dużych liter w powietrzu,

•    lepienie liter z plasteliny,

•    układanie liter z kolorowych drucików (chenille),

•    wyszywanie liter,

•    odgadywanie liter pisanych palcami na plecach kolegi/koleżanki,

•    kreślenie liter raz jedną, raz drugą nogą na podłodze,

•    odgadywanie liter z zasłoniętymi oczami,

•    tworzenie kształtów liter za pomocą własnego ciała - indywidualnie, parami, w grupie

•    układanie liter z patyczków,

•    pisanie liter na piasku, ryżu.

Z dużym powodzeniem na obu dotychczasowych etapach terapii prowadzę gry i zabawy służące usuwaniu przyczyn omawianych trudności szkolnych uczniów i urozmaicające zajęcia.

III etap - polega na doskonaleniu nabytych umiejętności. Obejmuje ćwiczenia w przepisywaniu, pisaniu z pamięci i ze słuchu. Przebiega równocześnie z usprawnianiem pisania w zakresie bezbłędności. Rozpoczynam go tym wcześniej, im szybciej dziecko nauczy się prawidłowo pisać litery i łączyć je ze sobą. Ćwiczenia w pisaniu nie powinny trwać zbyt długo. Czas przeznaczony na nie musi być dostosowany do możliwości percepcyjnych dziecka, aby nie powodować zmęczenia, spadku uwagi, zniechęcenia do pracy.

Jeśli chcemy, aby uczniowie ładnie pisali, powinniśmy zadbać o to od początku edukacji szkolnej. Z mojego doświadczenia wynika, że rozpoczynanie terapii uczniów z dysgrafią w starszych klasach szkoły podstawowej nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Ćwiczenia grafomotoryczne nie są na ogół łubiane i chętnie wykonywane przez dzieci. Wymagają dużo cierpliwości. Nie wystarczą przy tym ćwiczenia wykonywane na zajęciach szkolnych. Stąd tak ważne jest zrozumienie problemu przez rodziców i wczesne rozpoczęcie pracy z dzieckiem w domu nad kaligrafią.

Często uczniom dysgraficznym nie udaje się osiągnąć ładnego pisma pomimo systematycznych ćwiczeń i usilnych starań. Dlatego najważniejsze dla tych dzieci jest to, aby nauczyły się pisać czytelnie i w miarę szybko.

W przypadku uczniów z poważną dysgrafią wskazane jest zastąpienie niektórych sprawdzianów pisemnych indywidualnymi sprawdzianami ustnymi oraz umożliwienie im wykonanie prac kontrolnych na komputerze. W sytuacji, gdy nauczyciel nie jest w stanie odczytać pracy ucznia, powinien to zrobić uczeń w jego obecności, wyjaśniając wszelkie wątpliwości ortograficzne.

4