365606079

Efektywne wykorzystanie diagnostyki jest uwarunkowane dynamicznym rozwojem następujących zagadnień :

-    modelowania diagnostycznego, (strukturalnego, symptomowego),

-    metod diagnozowania, genezowania i prognozowania,

-    podatności diagnostycznej (przyjazne metody i obiekty),

-    budowy ekonomicznych i dokładnych środków diagnozy,

-    precyzowania możliwości diagnostyki w kolejnych fazach istnienia maszyny,

-    budowy metod oceny efektywności zastosowań diagnostyki,

-    metodologii projektowania i wdrażania diagnostyki technicznej,

-    metod sztucznej inteligencji w diagnostyce,

-    projektowania systemów samodiagnozujących.

Jest przy tym oczywistym, że powyższe problemy winny być rozwiązane w oparciu o najnowsze dokonania różnych dziedzin wiedzy. Jest tu zatem miejsce na szerokie stosowanie wspomagania komputerowego w zakresie: modelowania holistycznego, planowania i realizacji badań, wnioskowania, miejsce dla sztucznej inteligencji obejmującej systemy doradcze i sieci neuronowe z udziałem logiki rozmytej.

Pełna realizacja tych badań sprawi, że diagnostyka wypełni swoją funkcję tworząc oczekiwane narzędzia kształtowania jakości maszyn na wszystkich etapach ich istnienia.

Patrząc syntetycznie na ogół możliwych zastosowań diagnostyki w każdej z faz istnienia obiektu, można wyróżnić dziedziny i zakres wiedzy niezbędnej do prawidłowego rozwoju tej dziedziny.

Są to : wiedza o obiektach, ich modelowaniu, identyfikacji, symulacji zachowań, nauka o sygnałach i symptomach, teoria eksperymentu, teoria decyzji oraz komputerowe wspomaganie badań diagnostycznych.

Z praktycznego punktu widzenia problemy główne diagnostyki, warunkujące racjonalny rozwój i praktyczne jej stosowanie, obejmują:

•    fizykochemiczne podstawy diagnostyki technicznej, (tworzywo konstrukcyjne, warstwa wierzchnia, smarowanie, stany graniczne),

•    metodologiczne podstawy badań diagnostycznych, (zadania diagnostyczne, modele diagnostyczne, identyfikacja modeli, symulacja wrażliwości miar, techniki wnioskowania, sposoby prezentacji diagnoz),

•    komputerowa obsługa zadań diagnostycznych, (oprogramowanie, planowanie eksperymentów, badania, przetwarzanie sygnałów, estymacja charakterystyk, redukcja wymiarowości, estymacja modeli),

•    techniczne metody kontroli stanu obiektu, (metodyki, metody, środki - od najprostszych do systemów doradczych),

•    rola i miejsce diagnostyki w cyklu istnienia obiektu, (projektowanie układów diagnostyki, projektowanie diagnostyczne, określanie charakterystyk użytkowych, wartości graniczne, sterowanie eksploatacją),

•    przesłanki ekonomiczne stosowania diagnostyki, (mierniki wartości, modele decyzyjne, wskaźniki efektywności, rachunek optymalizacyjny),

•    kształcenie dla potrzeb diagnostyki, (zawód, sylwetka absolwenta, poziomy kształcenia, doskonalenie, materiały dydaktyczne).

Są to więc grupy podstawowych problemów z różnych dyscyplin podstawowych i stosowanych, zawierające w sobie wyróżniki odrębności naukowej diagnostyki technicznej.

2.7 Badania nieniszczące