3574672189

148 _ _ 5. Indywidualne modele.

Respondenci: Marta, Piotr, Iwona, Joanna podkreślali w swoich wypowiedziach potrzebę harmonizowania życia osobistego i pracy zawodowej. Najczęściej mówiąc o sferze osobistej, mieli oni na uwadze życie rodzinne, tj. zakładanie rodziny, wychowywanie dzieci, budowanie relacji z partnerem i dziećmi, spędzanie wolnego czasu. Wspólne cechy, które respondenci realizujący ten model wybierali (z listy cech) jako własne, to między innymi: radosny, zdecydowany, sprawny, pobłażliwy, przewidujący, umie się przystosować, wielkoduszny, o szerokich zainteresowaniach, usłużny, miły, postępowy, spontaniczny, wczuwający się, z temperamentem. Analiza biografii Marty (39 lat) wskazuje taki sposób konstruowania własnego rozwoju, który odzwierciedla potrzebę harmonijnego łączenia wątków zawodowych i osobistych.

„To wszystko musi być tak jakoś zrównoważone...”

Marta (39 lat), nauczycielka historii w szkole podstawowej urodziła się i wychowała w rodzinie z tradycjami górniczymi, pielęgnującej wartości patriotyczne. Marta uważa, że wartości, które wpojono jej w rodzinie, jak i sama rodzina jako wartość, pozostały dla niej ważne do dziś. Zrekonstruowana biografia Marty odzwierciedla jej wykształcenie i zainteresowania zawodowe, ponieważ jest usytuowana w kontekście wydarzeń społecznych i politycznych, które miały miejsce w życiu Marty. Zdarzenia te wpłynęły, jej zdaniem, również na jej zainteresowania zawodowe, a później wybór kierunku studiów — nauki polityczne:

Bardzo duży wpływ na historię moją miała historia mojej rodziny, mojej babci, która miała sześcioro dzieci, najstarszy był w Wermachcie, wzięli go siłą do wojska, drugi był harcerzem, uciekał i walczył w AK, gdzie poznał moją ciotkę arystokratkę, która popełniła mezalians i wyszła za syna robotnika w czasie powstania warszawskiego. Moja fascynacja Szarymi Szeregami to stąd, że kiedy miałam 18 lat, zaprosili mnie do Warszawy. [...] Ja tam byłam tylko tydzień, ale to był tydzień, który pamiętam do dzisiaj. Tak, że ta rodzina, przywiązanie do śląskości dobrze pojętej. I ta babcia, która mnie zawsze za tą swoją zapaskę chowała i jej śmierć, kiedy miałam 19 lat.

Marta podkreśla, że przywiązanie do tradycji rodzinnych spowodowało, że wiele decyzji zawodowych rozpatrywała w kontekście harmonizowania ich z dobrem własnej rodziny, co nazywa poukładaniem. Między innymi dlatego już w trakcie studiów zdecydowała się na specjalizację nauczycielską, ponieważ obawiała się, że praca dziennikarki lub politologa (którą początkowo planowała) będzie negatywnie rzutować na jej przyszłą rodzinę. Uważa także, że duże znaczenie dla jej rozwoju miały