Wyjściem skryptu jest określony fragment łańcucha tekstowego, który jest ograniczony półotwartym przedziałem [i; j). Zwróć uwagę, że takie indeksowanie pomija element a[j]. Indeksowanie rozpoczynamy od 0. Operatorem konkatenacji (łączenia) jest +.
dopuszczalnymi indeksami są nie tylko dodatnie, ale i ujemne liczby całkowite. Oznaczają one dostęp do końcowych elementów tablicy. Wykonaj poniższy kod:
print a[-2] print a[-5:]
Python wykorzystuje wcięcia jako definicję bloków - taka struktura jest elementem składni języka (w C/C++ czy Javie odpowiednikiem są nawiasy klamrowe).
x = 1 if x == 1:
# indented four spaces print "x is 1."
Wykonaj powyższy fragment kodu. Następnie usuń wcięcia przed instrukcją print i zaobserwuj wynik.
Typy numeryczne: W Pythonie w wersji 2.X występują cztery typy numeryczne: całkowite, całkowite nieskończone, zmiennoprzecinkowe i zespolone (int, long, float,
complex). Dodatkowo występuje typ logiczny, który jest podtypem int. Liczby całkowite są zaimplementowane wykorzystując typ long w C, co daje im co najmniej 32 bity precyzji. Typ zmiennoprzecinkowy jest zazwyczaj zaimplementowany przy wykorzystaniu typu double w C. Typ zespolony ma część rzeczywistą i urojoną, obie są zmiennoprzecinkowe. Aby uzyskać dostęp do tych części dla zmiennej z, wykorzystaj:
z.real z. imag
Wszystkie numeryczne typy wbudowane wspierają następujące operacje:
Operator Rezultat