3893820436

2

zachodzące zmiany ich dynamikę. Praktyka a raczej jej organizatorzy, liderzy korzystała z formułowanych na gruncie teorii wniosków. Dodać trzeba, że rozwój nauki przyczyniał się do postępów w edukacji powszechnej, a ta owocowała przeobrażeniem świadomości ludzi i w konsekwencji zmieniała ich poglądy, postawy, potrzeby, pragnienia, styl życia. Przykłady przytoczymy w kolejnych wykładach.

Czy w nauce, przed powstaniem praktyki pojawiały się teorie, które ją wyprzedzały, jakie to były teorie, na gruncie, jakich dyscyplin powstały? Z historii oświaty dorosłych, myśli pedagogicznej wynika, że te trendy w nauce, które nazywamy ogólnie oświeceniem, czy też modernizacją, nowoczesnością są podłożem teoretycznym powstania praktyki. Trzeba też dodać, że w miejsce różnych teorii wiążących przyszłość z losem, przeznaczeniem przypisanym przez jakieś siły wyższe, wyłania się myśl i za nią praktyka wskazująca, że ludzie mogą mieć znaczący wpływ na historię, są twórcami przyszłości.

Jaka była rola nauki po powstaniu praktyki? Nauka z natury swojej zajmuje się rzeczywistością, stąd DK stała się przedmiotem badań, gdy tylko nabrała cech praktyki społecznej, stała się fragmentem rzeczywistości społecznej, rozwijała instytucje, kształciła funkcjonariuszy, wpisywała się w politykę społeczną państw.

Na ile nauka ingerowała w rozwój praktyki, jakie dyscypliny nauki i w jakich momentach jej rozwoju były wiodące? Bardzo ważnym instrumentem zmiany jest kształcenie kadr, które modernizują praktykę. Prowadzenie badań, publikowanie ich wyników. Prowadzenie dyskursu naukowego i udział w dyskursie prowadzonym przez władzę. Ekspertyzy, oceny sytuacji i ich wdrażanie. Kreowanie programów dynamizujących rozwój, rozwiązujących konkretne problemy. Istotny wpływ wywarła pedagogika a szczególnie pedagogika społeczna, socjologia, psychologia, kulturoznawstwo, organizacja i zarządzanie.

Czy dzięki nauce dokonały się istotne zmiany w funkcjonowaniu praktyki?

o Wprowadzono terminologię, dzięki której można było precyzyjnie opisywać rzeczywistość i zachodzące w niej procesy.

o Nauka miała wpływ na rozwój i kształt instytucji, prawa, polityki społecznej, kadr. o Dzięki nauce można było lepiej diagnozować rzeczywistość i adekwatnie definiować cele, programy

o Rozpoznany został uczestnik, jego potrzeby, zainteresowania, preferowane formy aktywności, reakcje na proponowane działania.

•    Dyscypliny nauki stanowiące teoretyczne podstawy działalności kulturalnej.

•    Psychologiczne, socjologiczne, kulturoznawcze uwarunkowania /aspekty/ działalności kulturalnej