4126968848

obiektu światło. Skanowanie przestrzenne metodą bezdotykową może odbywać wg jednej z trzech metod:

•    pomiarach odległości wybranych punktów na zasadzie dalmierzy optycznych lub laserowych,

•    zasadzie profilometrii laserowej (tzw. triangulacja laserowa),

•    zasadzie projekcji rastra na mierzony obiekt przy pomocy światła białego.

Poza wymienionymi sposobów pomiaru, do tych metod bezdotykowych można też zaliczyć i inne m.in. tomografię rentgenowską, tomografię komputerowe (ang. computed tomography), obrazowanie rezonansu magnetycznego (ang. magnetic resonance imaging). Poza tym stosowana jest też metoda fotogrametrii stosowana m.in. w geodezji i budownictwie (pomiar ukształtowania terenu, budynków, obiektów inżynieryjnych, a nawet dużych obiektów mechanicznych - samolotów, helikopterów, itp.).

Jednak w inżynierii odwrotnej najpowszechniej wykorzystywane są skanery 3D stosujących do pomiaru światło białe lub triangulację laserową. Obie metody są bardzo szybkie, bo pozwalają na pomiar kilkuset tysięcy, a nawet milionów współrzędnych punktów w ciągu kilku- kilkunastu sekund. Pomiary mogą też być w pełni zautomatyzowane. Dokładność pomiarów jest gorsza niż metodami dotykowymi i dla większości urządzeń wynosi od ok. +/- 0,01 mm do ok.+/-0,5mm, w zależności od metody i objętości pomiarowej. Poniżej, w celach informacyjnych, przedstawiono wybrane modele skanerów operujące światłem laserowym lub białym:

•    stacjonarne skanery laserowe do dużych obiektów (przestrzeń pomiarowa kilkaset metrów) (rysunek 1.17ab)

•    biurkowe skanery laserowe do obiektów mniejszych (przekątna do ok. 500mm) zwykle ze zintegrowanymi stolikami obrotowymi (rysunek 1.18ab),

•    sterowane ręcznie, samopozycionujące skanery laserowe (rysunek 1.19ab),

•    skanery laserowe zamontowane na ręcznie sterowanych ramionach pomiarowych (rysunki 1.20ab, 1.21, 1.22ab)

•    skanery laserowe zamontowane w miejsce sondy pomiarowej w pinoli współrzędnościowej maszyn pomiarowych (rysunek 1.23ab)