PwTiR080

158 Rozdział 6

może odbywać się tylko w miejscach specjalnie do tego celu wyznaczonych i przystosowanych. Uczącym się pływać i kąpiącym się musi być zapewniony stały nadzór ratowników i opiekunów wyznaczonych przez szkoły i placówki. W razie korzystania przez uczestników szkolnej wycieczki z kajaków lub łodzi powinny być one wyposażone w sprzęt ratunkowy. Przy tym korzystanie z wszelkiego sprzętu pływającego może następować jedynie przez osoby przeszkolone w zakresie jego obsługi oraz posługiwania się wyposażeniem ratunkowym. Należy również podkreślić wyjątkowo ważne ustalenie dla bezpieczeństwa uczestników wszelkich imprez i wycieczek szkolnych związanych z przebywaniem nad wodą, że niedopuszczalne jest używanie łodzi i kajaków podczas silnych wiatrów. Podobnie z oczywistych względów zakazane jest urządzanie ślizgawek i lodowisk na rzekach, stawach, jeziorach i innych zbiornikach wodnych.

Dla bezpieczeństwa dzieci i młodzieży szkolnej podczas zajęć i imprez rekreacyjnych oraz wycieczek ważne znaczenie ma generalne ustalenie omawianego rozporządzenia zakazujące wydawania uczniom i innym osobom pozostającym pod opieką szkoły lub placówki sprzętu, którego użycie może stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub życia, jeśli nie ma możliwości zapewnienia warunków' bezpiecznego korzystania z tego sprzętu. Odnosi się to m.in. do używania dysku, kuli, młota, oszczepu, łuku, szpady, czy sportowej broni strzeleckiej.

Jeśli podczas zajęć lub imprezy rekreacyjnej bądź wycieczki dla dzieci lub młodzieży szkolnej zdarzy się wypadek, to znajdują wówczas zastosowanie przepisy wskazanego rozporządzenia MENiS z 2002 r., określające tryb postępowania w razie wypadku osób pozostających pod opieką szkoły lub placówki. Musi być u' takiej sytuacji sporządzony protokół powypadkowy. Wszelkie takie wypadki muszą być rejestrowane. Dyrektor danej szkoły lub placów'ki powinien omówić z pracownikami okoliczności i przyczyny określonego wypadku oraz ustalić środki niezbędne do zapobieżenia podobnym wypadkom w przyszłości.

6.9. Bezpieczeństwo uczestników imprez masowych

Imprezy masowe w turystyce i rekreacji pociągają za sobą szczególne wymagania w zakresie bezpieczeństwa. Znaczna bowiem liczba uczestników tego rodzaju imprez powoduje wzrost niebezpieczeństw wiążących się z ich organizacją. Problematyka ta została uregulowana przez ustawę o bezpieczeństwie imprez masowych z 1997 r., wielokrotnie nowelizowaną. Trzeba podkreślić, że ustawy tej nie stosuje się do imprez masowych nieodpłatnych organizowanych na terenach zamkniętych, będących w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych m.in. przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, ministra do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministra do spraw kultury fizycznej i sportu, jeżeli jednostki te są organizatorami imprezy masowej. Jednak ustawę tę w zakresie gromadzenia i przetwarzania informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych stosuje się do m.in. do organizatorów' podróży i pobytu w zakresie realizowanych zadań związanych z organizowaniem takich imprez.

Ustawowa definicja imprezy masowej rozumie przez to określenie imprezę sportową, artystyczną lub rozrywkową, na której liczba miejsc dla osób na stadionie, w innym obiekcie niebędącym budynkiem lub na terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub podobnego budynku - nic mniej niż 300. Szczególnie często są to masowe imprezy sportowe, czyli mające na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej. Takie imprezy są nieraz imprezami masowymi o podwyższonym ryzyku, gdy na podstawie posiadanych informacji lub dotychczasowych doświadczeń dotyczących zachowania osób uczestniczących istnieje obawa wystąpienia aktów przemocy lub agresji. Wtedy wskazana wyżej liczba miejsc przesądzająca o masowym charakterze imprezy wynosi odpowiednio 300 oraz 200.

W obecnym brzmieniu ustawa ta uznaje, że nie są imprezami masowymi w jej rozumieniu imprezy odbywające się w teatrach, operach, operetkach, filharmoniach, kinach, muzeach, bibliotekach, domach kultury i galeriach sztuki. Nie uważa się za takie imprezy również imprez organizowanych w placówkach oświatowych, imprez sportowych organizowanych wyłącznie dla sportowców niepełnosprawnych, imprez organizowanych w ramach współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży oraz imprez rekreacyjnych.

Zgodnie z omawianą ustawą bezpieczeństwo imprezy masowej polega na spełnieniu przez organizatora imprezy wymogów w zakresie bezpieczeństwa osób obecnych na imprezie w czasie jej trwania, ochrony porządku publicznego, zabezpieczenia pod względem medycznym, a także stanu technicznego obiektów budowlanych wraz ze służącymi tym obiektom instalacjami i urządzeniami technicznymi, w szczególności przeciwpożarowymi i sanitarnymi. Organizator takiej imprezy jest zobowiązany do zapewnienia bezpieczeństwa osobom obecnym na imprezie oraz porządku podczas jej trwania. Do jego obowiązków należy:

•    udostępnienie uczestnikom regulaminu obiektu lub regulaminu danej imprezy;

•    spełnienie wymagań określonych w przepisach prawa budowlanego, przepisach sanitarnych i przepisach przeciwpożarowych;

•    zapewnienie służby porządkowej i informacyjnej odpowiednio wyszkolonej i wyposażonej, wyraźnie wyróżniającej się elementami ubioru, kierowanej przez specjalnie powołanego kierownika do spraw bezpieczeństwa (co

i