Modelowanie rzeczywistości geograficznej w systemach informacji przestrzennej 61
Pakiet ArcGIS 9 (Arc-GIS 9, 2004) dostarcza bogatej oferty ustalania relacji oraz realizowania postawionych warunków pomiędzy obiektami zapisanymi na różnych warstwach. Wybrane przykładowe relacje zostały zestawione na rysunku 9.
Zalety modelu obiektowego topologicznego uformowanego jako nowa koncepcja ESRI (ArcGIS 9, 2004) można podkreślić na podstawie porównania z modelami topologicznymi łańcuchowymi (tab. 18).
Zapis topologii według nowej koncepcji ESRI (ArcGIS 9, 2004) umożliwia wykonywanie wszechstronnych analiz na obiektach rzeczywistości geograficznej. Istnieje możliwość formułowania zawansowanych warunków i zarządzania pełnym środowiskiem rzeczywistości geograficznej.
Zbieganie się łańcuchów z różnych warstw w identycznym punkcie węzłowym
Incydencja łańcucha z jednej warstwy do węzłów w innej warstwie (oparcie łańcucha na zadanych węzłach)
Identyczność punktów pośrednich łańcucha z punktami sytuacyjnymi innej warstwy
Identyczność granicy obiektów powierzchniowych znajdujących się na różnych warstwach
Rys. 9. Przykłady budowania relacji pomiędzy obiektami znajdującymi się na różnych warstwach w modelu obiektowym topologicznym
Zapis treści mapy oparty na liniowym rozwinięciu obrazu nazywany jest powszechnie w literaturze modelem rastrowym. W niniejszych rozważaniach obydwa terminy będą traktowane jako równoważne i będą stosowane wymiennie.
Cechy charakterystyczne modelu rastrowego
Model rastrowy reprezentuje ziarniste postrzeganie przestrzeni 2-D. Polega on na arbitralnym podziale obrazu mapy na elementarne figury geometryczne - zwane pikselami. Model rastrowy bywa również nazywany modelem mozaikowym. Z chwilą zdefiniowania siatki pól elementarnych (pikseli) obraz mapy może być wyrażony wyłącznie poprzez umowne pola elementarne.