Modelowanie rzeczywistości geograficznej w systemach informacji przestrzennej 45
podlegają pomiarom. Dla budynków są to rzuty przyziemia i obrysy (Instrukcja K-l, 1995), dla większości przewodów podziemnych - osie przewodów.
Uproszczenie kształtu i wybory reprezentacji obiektów podlegają pewnym, niżej wymienionym, zasadom:
O Reprezentację obiektów bryłowych lub powierzchniowych stanowi ich obrys zewnętrzny (kontur).
O Obiekty wydłużone o niewielkiej szerokości w rzucie poziomym, takie jak na przykład przewody podziemne lub ogrodzenia reprezentowane są przez osie geometryczne i traktowane są jako obiekty liniowe.
O Obiekty rzeczywistości geograficznej o małych wymiarach w rzucie na płaszczyznę poziomą, jak na przykład punkty osnowy geodezyjnej, punkty graniczne lub urządzenia na przewodach podziemnych traktowane są jako obiekty punktowe i są przedstawiane na mapach w postaci symboli.
Zmniejszenie liczby wymiarów
Rys.l. Rzutowanie obiektów rzeczywistości geograficznej na lokalną, poziomą płaszczyznę odniesienia oraz tworzenie mapy jako modelu terenu. (1) - rzeczywistość geograficzna 3-D;
(2) - rzut 2-D na płaszczyźnie odniesienia w skali 1:1; (3) i (4) - mapy 2-D w skali 1 :M (przykładowe mapy w skali wielkiej i w skali średniej)
Zmniejszenie liczby wymiarów polega na rzutowaniu, wszystkich szczegółów rzeczywistości geograficznej, w czasie uzyskiwania danych - na lokalną, poziomą płaszczyznę odniesienia. Na skutek tej redukcji wymiarów obiekty bryłowe reprezentowane są przez rzuty konturów lub obrysów, obiekty liniowe i punktowe o zróżnicowanej wysokości reprezentowane są przez ich rzuty poziome.
Redukcja przestrzeni trójwymiarowej (3-D) do postaci dwuwymiarowej (2-D) jest postępowaniem mającym na celu uzyskanie dwuwymiarowego obrazu mapy, a więc postaci praktycznej w użytkowaniu i składowaniu (rys.l). Względy praktyczne użytkowania stworzyły warunki akceptacji tej redukcji, mimo znacznej utraty informacji w odwzorowaniu przestrzeni.
Po zrzutowaniu obiektów przestrzennych obraz terenu 2-D w skali 1:1 podlega zmniejszeniu w skali 1 :M w celu ukształtowania obrazu terenu w określonej skali (rys. 1). W konkretnej skali mapa jest modelem 2-D trójwymiarowej rzeczywistości geograficznej.
Na wstępie użyto stwierdzenia, że rzutowaniu podlegają wszystkie szczegóły rzeczywistości geograficznej. Istnieje jednak element rzeczywistości geograficznej, który podlega tej redukcji jednak z zastosowaniem specyficznego sposobu odwzorowania trzeciego wymiaru. Tym elementem jest rzeźba terenu.
Powierzchnia topograficzna wraz z bogactwem jej kształtu jest szczególnym obiektem rzeczywistości geograficznej, jest obiektem o