- - susze atmosferyczne
- susze hydrologiczne (wody podziemne)
Rys. 5 Susze hydrologiczne w Polsce w okresie 1951 - 1995 (Źródło: P. Mager i irt., 1990).
Wahania klimatyczne znajdują odzwierciedlenie w sezonowej i wieloletniej zmianie wielkości poboru wód podziemnych, która wzrasta w okresach posusznych. W kontekście długotrwale zrównoważonego poboru wód podziemnych (tj. uwzględniając potrzeby następnych pokoleń) kluczowe znaczenie ma trwały trend w zmianach klimatycznych i jego wpływ na system wód podziemnych.
Bieżące wyzwania
Ramowa Dyrektywa wodna ustanawia model gospodarki wodnej samofinansującej się i polegający na powszechnej odpowiedzialności za stan zasobów wodnych. Wyrazem tego jest fakt, że nakłada obowiązek konsultacji społecznych w stosunku do planowanych rozwiązań, oparty jednak na zrozumieniu stawianych celów i konsekwencji wynikających z akceptacji danego rozwiązania. Z uwagi na ustanowioną powszechną odpowiedzialność, dyrektywa rozkłada też kompetencje pomiędzy organy administracji centralnej i terytorialnej oraz samorządowej. Odpowiedzialność przed Komisją Europejską w zakresie realizacji RDW i GWD pełni rząd danego kraju członkowskiego. Z wyjątkiem sytuacji ściśle określonych przez wymienione dyrektywy, nie sprostanie wymaganiom stawianym przez nie (w tym także nie dotrzymanie harmonogramu realizacji) jest przedmiotem postępowania sądowego przed Trybunałem Sprawiedliwości EU, a także wysokich kar pieniężnych.
Zespół obu dyrektyw stanowi w odniesieniu do wód podziemnych normatyw ramowo ustalający procedury realizacji, tj. harmonogram, zakres niezbędnych działań oraz sposób raportowania, który zapewniać ma porównywalność dokonań i wyników osiągniętych przez