zawierających elementy charakteryzujące się tą właściwością, że przyspieszenie samochodu jest dodatnie lub ujemne:
X = X(a<0)^X(a>0) (21)
gdzie: X = Eco, Ehc, Enox, Eco2, Gr.
Niech moc zbiorów X(a<o> wynosi N(a<o>, zaś zbiorów X<a>0) - N(a>o). Wartość średnia elementów zbiorów X(a<o) wynosi:
(22)
Zaś zbiorów X<a>o)
(23)
= —Sx« 1=
gdzie: X(a<o> av= Eco<a<o) j, Ehc(3<0) j, ENOx(a<0)j, Eco2(a<o>, Gf(a<o)j,
X(3>0) AV= EcO(a>0) j> EHC(a>0)j, ENOx(a>0)j, EcO2(a>0), Gf(a>0)j, j = 1, 2, 3,4 - numer realizacji każdego z testów.
Przykładowe wyniki badań przedstawiono dla testów:
- CT na rysunkach 5 i 6,
- UT na rysunkach 7 i 8,
- RT na rysunkach 9 i 10,
- HT na rysunkach 11 i 12.
Na rysunkach tych przedstawiono wartość średnią oraz względny rozstęp średniego natężenia przepływu paliwa i średniego natężenia emisji zanieczyszczeń dla wyników badań dla ujemnego i dodatniego przyspieszenia samochodu w poszczególnych realizacjach testów.
Wartość średnia średniego natężenia emisji zanieczyszczeń dla realizacji każdego z testów wynosi:
gdzie: x = CO, HC, NOx, C02, a dla średniego natężenia przepływu paliwa
Gf(«>0> (25)
4 j=l
Względny rozstęp jest zdefiniowany jako stosunek wartości bezwzględnej rozstępu R i wartości średniej AV:
(26)
gdzie: AV = Ex<a<o), EX(a>o), Gf(a<o>, Gf^oO), przy czym
R = max(y) - min(y) (27)
gdzie: y = EX(a<o), EX(3>o), Gf(a<o), Gf(3>o),
max - operator wartości maksymalnej elementów zbioru, min - operator wartości minimalnej elementów zbioru.
Na poniższych wykresach indeksy (a<0) i (a>0) zamieszczono w legendach.
7