Podział środków technicznych pozyskiwania węglowodorów ze złóż podmorskich prowadzić można w trzech obszarach:
1. Eksploracja złóż - jednostki wiertnicze. Ich praca polega na wykonaniu odwiertu/ów, wypróbowaniu złoża i zabezpieczeniu go. Po czym są (najczęściej) transportowane w inne miejsce pracy, na nowe złoże. Do tej grupy należą:
Stacjonarne platformy wiertnicze Ruchome jednostki wiertnicze:
Platforma samopodnośna (ang. jackup),
Platforma zanurzalna (ang. submersible),
Platforma półzanurzalna (ang. semisubmersible),
Statek wiertniczy (ang. drill ship).
2. Eksploatacja - jednostki wydobywcze. W tej grupie znajdują się jednostki nie posiadające własnych urządzeń wiertniczych, a mające na celu eksploatację założonego wcześniej odwiertu. Często mają one możliwość wstępnej przeróbki ropy/gazu, magazynowania oraz przeładunku wydobytych surowców na jednostki pomocnicze. Do tej grupy należą:
Stacjonarne platformy wydobywcze:
Stalowe (ang. jacket, rigid Steel platform),
Betonowe (ang. concrete gravity-basedplatform),
Hybrydowe (ang. hybrid platform)
Ruchome jednostki wydobywcze:
Platforma półzanurzalna (ang. semisubmersible),
Platforma „cięgnowa” (ang. tension-leg platform),
Platforma „kesonowa” (ang. spar platform),
Platforma „wieżowa” (ang. guyed tower, compilant guyed tower),
Statek typu FPSO „wydobywczo-przetwórczo-magazynowo-terminalowy” (ang. floating production storage offloading).
3. Obsługa - jednostki pomocnicze wspomagające pracę powyżej wymienionych.
Platforma pomocnicza (ang. drilling tender),
Holownik morski,
Statek do układania kabli,
Tankowiec „wahadłowy” (ang. shuttle tanker),
Serwisowiec platformy wiertniczej.
Ze względu na rodzaj reakcji na obciążenia zewnętrzne jakim poddawane są urządzenia oceanotechniczne wyróżnić można trzy typy konstrukcji :
Platformy stałe (ang. fixedplatforms),
Platformy podatne (ang. compilant platforms),
Platformy pływające {mg. floating platforms).