Przykładem świadczącym o istniejącym w kopalniach rud miedzi zagrożeniu może być wyrzut gazów i skał zaistniały w roku 2009 w ZG „Rudna". Objętość masy skalnej przemieszczonej do wyrobiska oszacowano na ok. 1300 m3, natomiast objętość wyrzuconego gazu na ok. 12 500 m2. W próbce gazów pobranych z pobliskiego otworu wykonanego z powierzchni stwierdzono zawartość 7,1 % obj. metanu, 91 % obj. azotu oraz obecność węglowodorów wyższych, wodoru i dwutlenku węgla. [16]
Z uwagi na charakter wydzielania się gazów do atmosfery kopalnianej, oraz nierównomierny i trudny do prognozowania rozkład gazów palnych w górotworze w kopalniach surowców niepalnych zasadnym wydaje się uwzględnianie wraz z zagrożeniem metanowym zagrożenia związanego z obecnością i wydzielaniem się innych gazów palnych (węglowodory, wodór, siarkowodór).
Pod pojęciem zagrożenia metanowego należy rozumieć występowanie nadmiernych zawartości (stężeń) metanu w wyrobiskach górniczych, stwarzające stan zagrożenia dla załogi i ruchu kopalni.
Dla oceny stanu zagrożenia metanowego w polskich podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny i brunatny wykorzystano naturalną zawartość metanu w pokładach węgla ( metanonośność) w przeliczeniu na czystą substancję węglową.
Udostępniane pokłady węgla kamiennego i brunatnego lub ich części dzieli się na:
> niemetanowe - jeżeli metanonośność (zawartość metanu pochodzenia naturalnego) jest mniejsza niż 0,2 m3/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową,
> metanowe - które zalicza się do:
o I kategorii zagrożenia metanowego - w przypadku stwierdzenia metanonośności (zawartości metanu pochodzenia naturalnego) w ilości od 0,2 m3/Mg do 2,5 m3/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową,
o II kategorii zagrożenia metanowego - w przypadku stwierdzenia metanonośności (zawartości metanu pochodzenia naturalnego) w ilości powyżej 2,5 m3/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową, lub w przypadku wystąpienia nagłego wypływu metanu lub wyrzutu metanu i skał.
7