Gatunek drewna |
Grubość [mm |
KW KS | KG | ||
Sosna zwyczajna |
>22 |
wg EN 1912 | ||
Sosna zwyczajna zgodnie z EN 1912 |
C35 |
C24 |
C20 | |
Świerk pospolity |
C30 |
C24 |
C18 | |
Jodła pospolita |
C22 |
C18 |
C14 | |
Modrzew europejski |
C35 |
C30 |
C24 |
Informację zamieszczone w tej tablicy powinny być aktualnie powszechnie wykorzystywane przez projektantów konstrukcji z drewna i producentów tarcicy konstrukcyjnej. Przykładowo z tej tablicy wynika to, że jeśli projektant wykonał stosowne obliczenia i zaprojektował więźbę dachową z drewna sosnowego w klasie wytrzymałościowej C24 to w tartaku zgodnie z regułami określonymi w normie PN-D-94021:1982 powinna być wysortowana tarcica w klasie
sortowniczej KS .
Inną ważną formalną, ale mająca duże znaczenie praktyczne, kwestią wynikającą z Tablicy NA.2 jest to, że w projektach nie powinno się przyjmować innych klas drewna niż te które można wysortować z krajowego surowca. W krajach wspólnoty europejskiej produkcja klasyfikowanego wytrzymałościowego drewna powinna się odbywać zgodnie z regułami podanymi w normie EN 14081-1:2005 „Konstrukcje drewniane. Drewno konstrukcyjne o przekroju prostokątnym sortowane wytrzymałościowo. Część 1: Wymagania ogólne”. Tempo wdrażania tej normy do praktyki w polskich tartakach nie jest imponujące. Przekłada się to między innymi na rosnący import tarcicy sortowanej wytrzymałościowo z Niemiec i krajów skandynawskich.
W praktyce budownictwa z drewna w Polsce znajomość, a tym bardziej poprawne stosowanie nowych regulacji w zakresie drewna konstrukcyjnego jest stosunkowo niewielkie. Przykładowo, choć minęło już wiele lat od opublikowania normy PN-B-03150:2000 „Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie”, gdzie wprowadzono obowiązek projektowania z zastosowaniem klas wytrzymałościowych drewna wg normy EN 338 (klasy wyróżniane literą C), ciągle jeszcze można spotkać się z projektami, w których wpisywana jest „stara” klasa wytrzymałościowa drewna, najczęściej K27. Inną złą praktyką jest projektowanie na klasę C27, przyjmowaną poprzez bezkrytyczne kojarzenie liczby 27, chociaż klasa C27 nie jest odpowiednikiem klasy K27.
Jeszcze inną formalną kwestią ale mającą często ogromne praktyczne znaczenie jest zwyczajowe traktowanie niektórych elementów konstrukcji jako elementy niekonstrukcyjne.
13