4552035245

34 Zofia Kaczorowska

a we Wrocławiu — na pierwszą o okresie 95 lat. Amplitudy dla liczb Wolfa wykazują większą rozpiętość niż w poprzednio rozpatrywanym okresie, najwyższa jej wartość i tu przypada na okres około 12 lat.

I ta następna z kolei próba nie doprowadziła do wykrycia żadnej wyraźnej zależności między średnimi rocznymi sumami opadu i średnimi liczbami plam słonecznych.

Dodatkowo wykonano jeszcze analizę harmoniczną ciągów rocznych sum opadów Warszawy i Krakowa przy pomocy analogowego analizatora harmonicznego w Dziale Prognoz Długoterminowych PIHM.

Uwzględniono cały okres istnienia stacji. Uznano, że mniejszym złem niż urywanie ciągów jest wstawienie na miejsce brakującej obserwacji bądź wartości średniej wieloletniej, bądź też wyinterpolowanej metodą stosunków. Brak danych dla Warszawy za 1835 rok i dla Krakowa za 1861 rok uzupełniono przez wstawienie średniej sumy wieloletniej, a dla Warszawy za 1944 rok — wyinterpolowanej na podstawie Puław i za 1945 rok — na podstawie Łodzi. Dzięki temu uzyskano dla Warszawy po wyrównaniu metodą średnich ruchomych ciąg 142-letni (1815—1957) i dla Krakowa 106-letni (1852— 1957).

Dokonano dwojakiego rodzaju analizy:

a)    obliczenia współczynników rozwinięcia Fouriera dla stałego odcinka krzywej z całego dostępnego okresu (Warszawa — 142 lata i Kraków 106 lat),

b)    wyszukiwania istotnych okresów przy pomocy ciągłej analizy harmonicznej.

Rozwinięcie Fouriera dało wartości współczynników zestawione w tabeli 12.

Tabela 12

Współczynniki a_t przy cos i b₍ przy sin oraz wartości amplitudy A_t dla Warszawy (142 lata) i Krakowa (106 lat) uzyskane za pomocą analogowego

analizatora harmonicznego

l	Warszawa			Kraków
		b,	Ai	Oi	bt	Ai
1	0	0	0	—50	—25	56
2	0	—38	38	18	18	25
3	8	0	8	5	0	5
4	10	5	11	12	12	17
5	12	0	12	5	—8	9