4597124059

Po1onlft-llatla

Służba wojskowa uważana jest za okres, w którym wpłata składek winna być uskuteczniana regularnie. W stosunku do kobiet, będących w ciąży, z* okres wypłat regularnych uważa się róWniea czas nieobecności, spowodowanej połogiem.

Bezrobocie czasowe lub spowodowane przerwą w eksploatacji nie daje prawa do zapomogi. Spis zakładów przemysłowych, w których może mieć miejsce tego rodzaju bezrobocie czasowe lub przerwa w pracy, zawarty jest w dekretach ministerjalnych

z dn. 11 marca 1926 r. i 1 marca 1927 r. W wypadkach bezrobocia, spowodowanego zatargiem między pracodawcami a pracownikami, zapomogi nie są udzielane.

Bezrobocie, spowodowane wspomnianą wyżej przerwą w pracy, daje prawo do specjalnej zapomogi w tym wypadku, o ile pochodzi ze specjalnego rodzą ju robót, lub, o ile przerwa w pracy nastąpiła w pewnych gałęziach przemysłu, wyszczególnionych we wspomnianych wyżej dekretach. W wypadku dobrowolnego zwolnienia się ubezpieczonemu przysługuje zapomoga od dnia 37 trwania bezrobocia.

W akcii, zmierzającej do zapobiegania bezrobociu, Rząd Faszystowski nie ograniczył się jedynie do wydania ustaw ubezpieczeniowych. Do poczynań, mających na celu walkę z niebezpieczeństwem bezrobocia, zaliczyć również należy utworzenie szkół ter-minatorskich. wypłacanie zasiłków pieniężnych szkołom przemysłowym, kursom publicznym i prywatnym, zakładanym dla majstrów rzemieślniczych, mającym na celu kształcenie robotników wykwalifikowanych, wymaganych przez niektóre gałęzie przemysłu i t. p.

Wspomnieć wreszcie należy o działalności urzędów pośrednictwa pracy, które skutecznie przeciwdziałają szerzeniu się bezrobocia i oddały ogromne usługi zarówno interesom klasy pracującej, jak

i przemysłowi.

UBEZPIECZENIE PRZECIWKO GRUŹLICY.

Gruźlica w Italji zabiera co roku prawie ok. 60 tvs. ofiar z pośród młodzieży, a nadto jest w Italji ok. 500 tys. chorych.

Na bolączkę tę zwrócił uwagę Mussolini w głośnej swej mowie, wygłoszonej w Parlamencie w r. 1927 w dzień Wniebowstąpienia, i zaznaczył, iż w ,,Narodzie, który nie chce upaść, zdrowie ludu musi górować ponad wszystkiem^J\

Uznając potrzebę zorganizowania walki z gruźlicą, Rząd Faszystowski, opierając się na dekrecie z 30 grudnia 1923 r., przystąpił do reformy organizacji sanitarnej, stwarzając prowincjonalne konsorcja antv-gruźliczne jednoczące poszczególne organizacje dzielnicowe i koordynujące wszelkie poczynania, mające na celu akcję przeciwgruiliczną.

Dalszym i niezmiernie doniosłym etapem akcji przeciwgruźlicznej Rządu Faszystowskiego było wydanie dekretu o ubezpieczeniu przeciwgruźlicznem z dn. 27 października 1927 r., uzupełnionego rozporządzeniem wykonawczem z dn. 7 czerwca 1928 r. Ubezpieczenie to weszło w życie w dn. 1 lipca 1928 r.

Ubezpieczeniu temu podlegają te same kalegorje osób, co przeciw' niezdolności do pracy i przeciw starości. Osoby niewykluczone, ale zwolnione od ubezpieczenia przeciw starości, jako korzystające z innych prywatnych źródeł przezorności, podlegają temu ubezpieczeniu, podobnie jak i personel administracji przedsiębiorstw publicznych i prywatnych, zwolniony od ubezpieczenia przeciwko niezdolności do pracy i starości. Wreszcie ubezpieczeniu przeciw-gruilicznemu podlegają również robotnicy, zatrudnieni w przedsiębiorstwach żeglugi morskiej, zapisani do Kasy inwalidów marynarki handlowej.

Z ubezpieczenia tego nie korzystają te same ka-tegorje osób, które wyłączone są od ubezpieczenia przeciwko niemocy i starości, czyli urzędnicy państwowi, komunalni, prowincjonalni oraz urzędnicy dworu królewskiego i wreszcie urzędnicy prywatni, których wynagrodzenie miesięczne przekracza 800 li-

Liczba osób, podlegających ubezpieczeniu przeciwko gruźlicy, sięga obecnie osiem i pół miljona.

UBEZPIECZENIA PRZECIWKO CHOROBOM

ZAWODOWYM.

Ubezpieczenie to, wprowadzone niedawno w życie na mocy dekretu z dn. 13 maja 1929 r. Nr. 928, opaSrte jest na tej samej podstawie, co i ubezpieczenie przeciwko nieszczęśliwym wypadkom przy pracy. Również! tutaj na wypadek zupełnej, stuprocentowej utraty zdolności do pracy, wypłata odszkodowania następuje dopiero w 10 dni po jej stwierdzeniu. Odszkodowanie na wypadek częściowej zdolności do pracy następuje dopiero wtedy, tfdy zostaje ustalone, iż ul rata ta wynosi. conajmniej 20%.

Wypłata odszkodowania ma miejsce również wtedy, gdy zachodzi recydywa choroby zawodowej. Okres, w czasie którego recydywa ta jest dopuszczalna, nie może przekroczyć trzech lat.

Ubezpieczony winien zawiadomić pracodawcę o chorobie w ciągu dwuch tygodni od chwili jej stwierdzenia. O ile tego nie uczyni, traci prawo do odszkodowania za czas, ooprzedzajacy datę zawiadomienia. Pracodawca obowiązany jest przesłać instytucji ubezpieczeniowej wspomniane zawiadomienie z dołączeniem świadectwa lekarskiego i najpóźniej w ciągu pięciu dni od chwili jego otrzymania.

W ciągu trzech lat od chwili stwierdzenia choroby ubezpieczonemu przysługuje prawo wystąpienia z wnioskiem o ponowne przyznanie mu odszkodowania (przy nieszczęśliwych wypadkach termin ten ograniczony jest do dwuch latl. Przedłużenie terminu trzyletniego może mieć mieisce w tym wypadku, o ile choroba wymaga dłuższej kuracji.

Poza wspomnianym wyżej dekretem zostały wydane jeszcze dwa inne rozporządzenia. Jedno z nich nakłada na ubezpieczonego obowiązek poddania się kuracji według wskazówek zaufanego lekarza odnoś-

78