LU48 L. KORZYCKA
Stwierdzono ponadto, żc f-butylotioazotan uwalnia tlenek azotu podczas redukcji w obecności jonów żelazowych (Fe*1) [46]. Otrzymano także inne tioazota-ny będące donorami NO [47].
W roztworze wodnym o fizjologicznym pH następuje hydroliza tioazotanów do odpowiedniego kwasu sulfcnylowcgo (RSOH) i jonów azotynowyeh. W dalszym procesie hydrolitycznyni, pod wpływem tlenu cząsteczkowego kwas sulfenylowy zostaje utleniony do kwasu sulfinowcgo (RSO,H). W obecności nadmiaru tiolu hydroliza zasadowa współzawodniczy z nuklcofilowym atakiem anionów (RS-). Powstaje wtedy mieszanina dwusiarczku i kwasu sulfinowcgo (równania 15-17) [48].
RSNO* + R’S -» RSSR’ t NO, (16)
RSN02+ R’SH -> RSH i R’SNO, (17)
o-
W podobny sposób można tłumaczyć reakcje tioazotanów związane z pr/eni sieniem grupy nitrowej na grupy sulfhydrylowe białek w układach biologicznych, co w konsekwencji prowadzi do zablokowania i hamowania odpowiednich enzymów.
TIOAZOTYNY (.S-NITRO/.OTIOI.K)
RSNO
S-nitrozotiolc (azotyny sulfenylowe, estry kwasu tioa/olawego) otrzymuje się w wyniku S-nitrozowania pierwszo- , drugo- lub trzeciorzędowych tioli.
W płynach biologicznych wykryto zarówno Ó-nitrozylowane niskoeząsteezko-wc tiolc (np. 5-nitrozoglutation) jak i tiolc białkowe (w szczególności S nitmzoal-buminy), które były wynikiem metabolizmu zarówno endo- jak i eg./ogcnnego tlenku azotu podawanego w inhalacjach podczas terapii |49|. Ugrupowania S nitroso-tiolowc białek biorą udział w metabolizmie NO i w regulacji funkcji komórkowych związanych z transportem cząsteczek NO, z rozpoznawaniem specyficznych miejsc cfektorowych, tiorcgulacyjnyeh, w różnych strukturach enzymów i białkach sygnałowych [50].
Ostatnio zidentyfikowane wewnątrzkomórkowe ó-niłrozoprotciny potwierdzają udział S-nitrozylacji w transdukcji sygnału związanego z NO. Pośrednie produkty RSNO biorą udział w relaksacji mięśniówki gładkiej przez lecznicze azotany oraz posiadają własności antyoksydacyjnc i przcciwbakleryjne [511.
Od dawna znany jest fakt korelacji pomiędzy budową chemiczną a właściwościami chemicznymi, fizycznymi oraz farmakologicznymi związków organicznych. Na tej podstawie powstał projekt wyodrębnienia pochodnych obdarzonych dwoma mechanizmami działania. Do struktur znanych Icków działających na układ krążę-