4403041324

Rys. 4. Możliwości wzajemnych połączeń dwóch jednostek monomerycznych

W cząsteczkach homopolimerów liczba połączeń głowa-głowa jest w przybliżeniu równa liczbie połączeń typu ogon-ogon.

Izomeria pozycyjna ma swoje źródło w braku selektywności przebiegu reakcji polimeryzacji, tzn. gdy stereochemia przyłączania cząsteczki monomeru do rosnącego łańcucha nie jest w żaden sposób kontrolowana (orientacja cząsteczki monomeru w stosunku do centrum aktywnego wzrastającego makrorodnika jest przypadkowa -rys. 5.)- W większości polimerów dominują jednak struktury głowa-ogon (98-99%). Spowodowane jest to mniejszą zawadą przestrzenną oraz lepszą stabilizacją rodników powstających czasie przyłączania kolejnych cząsteczek monomeru do propagującego łańcucha polimerowego.

£

^CH*=£^H =

Analizując budowę fragmentu łańcucha polialkoholu winylowego) wyróżnić można wszystkie trzy typy połączeń jednostek monomerycznych (rys. 6.), przy czym udział ugrupowań 1,3-diolowych (głowa-ogon) jest dominujący. Ugrupowania 1,2-diolowe (głowa-głowa) stanowią zaledwie ok. 1 - 2%.

OH OH OH OH OH    OH OH

Rys. 6. Izomeria pozycyjna w cząsteczce polialkoholu winylowego)