79
SPRAWOZDANIE SBP
zwrócono uwagę na specyficzne problemy dużych bibliotek oraz wskazano kierunek ewentualnych zmian w projektowanych zasadach.
W skład zarządzeń wykonawczych do Ustawy wchodzi również rozporządzenie o egzemplarzu obowiązkowym. Projekt tego rozporządzenia Stowarzyszenie otrzymało do zaopiniowania. W zorganizowanym przez Prezydium zebraniu wzięły udział kol. kol. E. Kurdybachowa (BN), A. Romańska i A. Boja-nowska (BUW), Lipińska (PW), J. Czarnecka, E. Pawlikowska i J. Cygańska. W rezultacie dłuższej dyskusji zwrócono uwagę na: 1. konieczność wprowadzenia zmian w projekcie Ustawy w artykułach 33, 34 i 35; wskazano na potrzebę dokładniejszego sformułowania w Ustawie różnorodnych celów e. o. (urzędowa rejestracja druków, trwałe zachowanie egzemplarza archiwalnego, zaopatrzenie bibliotek w całokształt bieżącej produkcji wydawniczej); 2. postulowano konieczność rozszerzenia zakresu egzemplarza archiwalnego o druki małonakładowe, płyty i nuty; 3. wysunięto projekt stworzenia możliwości przydziału dodatkowego ale już odpłatnego egzemplarza obowiązkowego dla tych bibliotek, dla których stanowi to istotną potrzebę użytkową; 4. zgłoszono pewne zastrzeżenia co do realności projektu dzielenia egzemplarza obowiązkowego, gdyż dotychczasowe doświadczenie wykazało, że materiały, których bez szkody dla siebie mogą się wyrzec biblioteki uniwersalne, bardzo rzadko bywały przydatne w bibliotece specjalnej. Stanowisko to nie przeczy jednak uznaniu słuszności i pożyteczności zasady rejonizacji, przede wszystkim ze względu na stałe powiązanie bibliotek rejonu w zakresie informacji i wypożyczania międzybibliotecznego.
Przedmiotem długotrwałych starań Ministerstwa Kultury i Sztuki, Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki, a także interpelacji sejmowej kol. posła dra Jacka Koraszewskiego było pozytywne załatwienie sprawy zatrudniania bibliotekarzy dyplomowanych w niektórych bibliotekach resortu kultury i sztuki (w tym i Biblioteki Narodowej) oraz w 3 wielkich bibliotekach specjalnych. W Dzienniku Ustaw (1965 nr 30) ukazało się Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 VII 1965 r. regulujące ostatecznie tę drażliwą sprawę. Przepisami tymi zostały objęte: Biblioteka Narodowa, Biblioteka Śląska, Centralna Biblioteka Rolnicza, Główna Biblioteka Lekarska, Biblioteka Głównego UTzędu Statystycznego oraz główne biblioteki 6 bibliotek publicznych: m. st. Warszawy, Łodzi, Bydgoszczy, Krakowa, Lublina, Poznania, Szczecina i Torunia.
Przeprowadzenie weryfikacji i egzaminów dla kandydatów na bibliotekarzy dyplomowanych Ministerstwo Kultury i Sztuki powierzyło Komisji Egzaminacyjnej, działającej przy Ministrze Szkolnictwa Wyższego, podobnie jak to zrobiło Ministerstwo Obrony Narodowej oraz resorty gospodarcze. Mamy nadzieje, że w przyszłości doprowadzi to do utworzenia Centralnej Komisji Egzaminacyjnej dla wszystkich typów bibliotek, postulowanej przez ogólnopolski Zjazd Delegatów w Koszalinie (1963 r.).
W związku z rozszerzeniem zakresu działania Komisji Egzaminacyjnej przy Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego na pracowników bibliotek innych sieci powstaje konieczność opracowania nowego zakresu wymagań egzaminacyjnych z uwzględnieniem potrzeb poszczególnych typów bibliotek. Zagadnienie jednolitego podstawowego zakresu wymagań egzaminacyjnych dla pracowników wszystkich bibliotek oraz fakultatywnego ich zróżnicowania w zależności od typu bibliotek było przed kilku laty przedmiotem intensywnych prac i rozważań specjalnej Komisji Stowarzyszenia. Materiały te będą przydatne obecnie, kiedy sprawa staje się aktualna.