Następnie uczniowie maszerują na azymut (ok. 215 9) w kierunku Huty Małapanew. Nauczyciel zwraca uwagę na datę 1754 umieszczona na frontowej ścianie budynku tzw. Manhatanu.
Most wiszący nad Małą Panwią.
Kolejni uczniowie zapoznają z historią miasta:
A/ Skąd wywodzi się nazwa Ozimek?
B/ Początki osadnictwa na prawie niemieckim.
Cl Powstanie Huty Małapanew D/ Historia mostu wiszącego
Ad A/ i B/
Miasto swą nazwę zawdzięcza młynarzowi Ozimkowi mieszkającemu nad Małą Panwią w połowie XVII w. Dziś w miejscu wyburzonego młyna i na terenie do niego przylegającym widnieje Huta Małapanew. Znaleziska prehistoryczne świadczą że okoliczne wsie były zasiedlone od najdawniejszych czasów w związku z lokalizacją wzdłuż rzeki Mała Panew. Pierwsze ślady pobytu człowieka w naszej okolicy pochodzą z początków epoki kamienia - neolitu , tj. około 4200-1700 lat p.n.e. Natężenie osadnictwa na terenie gminy nastąpiło w XIII wieku, w związku z procesem kolonizacji na prawie niemieckim.
Następny okres osadnictwa przypada na XVI - XVIII w, kiedy tereny gminy zostały zajęte przez Ferdynanda II i włączone w 1741 r do monarchii pruskiej. W związku z intensywnym rozwojem hutnictwa na Śląsku szybko powstawały osady szczególnie nad prawobrzeżnymi dopływami Odry.
Rozwój hutnictwa na tych terenach był możliwy dzięki lokalnym surowcom: rudzie darniowej, lasom bogatym w drewno i taniej energii wodnej. Powstałe wtedy wsie i osady były osiedlami hutniczymi i koloniami węglarzy. Już w XIV i XV w nad Małą Panwią powstawały prymitywne huty żelaza w postaci kuźnic. Wytapiano w nich żelazo w piecach łupkowych, będących dołami zasypanymi rudą darniową i węglem drzewnym. Podczas wytopu dmuchano do pieca powietrze miechami pędzonymi siłą wody rzeki Mała Panew. Z początkiem XVIII w. wskutek wzmożonego zapotrzebowania na żelazo, zaczęły powstawać "wysokie" piece, w których osiągano wyższą temperaturę i wydajność.
Ad C/
Znaczny rozwój hutnictwa na terenach nad Małą Panwią zaznaczył się z chwilą przejścia terenów Śląska pod władanie Prus. Ówczesny minister Heinitz podsunął Fryderykowi II myśl rozbudowy hutnictwa górnośląskiego. Realizatorem projektu został hrabia Reden, posiadający znaczną wiedzę i doświadczenie w zakresie górnictwa i hutnictwa, zdobyte podczas licznych podróży po terenach przemysłowych Niemiec i Anglii. Zaproponował zbudowanie huty żelaza nad Małą Panwią a Fryderyk II wydał rozporządzenie o jej budowie między wsiami Krasiejów i Schodnia na lewym brzegu rzeki.
Miejsce to było korzystne pod względem komunikacyjnym, tj. w niedużej odległości od Odry, zasobne w drewno, a rzeka Mała Panew stanowić miała ważne źródło energii. Hutę usytuowano na miejscu młyna wodnego, należącego do chłopa o nazwisku Ozimek.. Realizatorem budowy zakładu był miejscowy nadleśniczy Rehdanz. Już w sierpniu 1754r. na miejscu młyna stanął pierwszy wysoki piec, a w roku następnym - drugi.
W listopadzie 1754 r. na prawym brzegu Małej Panwi uruchomiono dwa piece do fryszowania i tę datę uważa się za początek istnienia huty. Początkowo była ona nastawiona na produkcję zbrojeniową i dopiero pod koniec XVIII wieku, w wyniku braku zapotrzebowania na produkty militarne, rozpoczęto produkcję maszyn i urządzeń dla przemysłu i rolnictwa.