- Ważyński B. (1997): Urządzanie i zagospodarowanie lasu dla potrzeb turystyki i rekreacji, Wyd. Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, Poznań.
- Weiner J. (2005): Życie i ewolucja biosfery, Wyd. PWN, Warszawa.
- Zarzycki K„ Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J„ Korzeniak U. (2002): Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski, Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, Kraków.
- Pawlaczyk P. (2002): Modele oddziaływań człowiek - przyroda jako podstawa określania pojemności turystycznej parku narodowego [w:] Partyka J. red. Użytkowanie turystyczne parków narodowych. Ruch turystyczny - zagospodarowanie - konflikty - zagrożenia, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Ojców.
Literatura uzupełniająca:
- Rostański K., Rostański K.M. (1999): Atlas i klucz: drzewa i krzewy, Wyd. Kubajak, Krzeszowice.
- Skłodowski J., Podściański W. (2004): Zagrożenie mezofauny powodowane zaśmiecaniem środowiska, Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody, 23 (2), s: 271-283.
- Szwedler I., Sobkowiak, M. (1998): Spotkania z przyrodą: rośliny, Wyd. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Efekty kształcenia (umiejętności i kompetencje):
- Rozpoznawanie w terenie pospolitych gatunków drzew krajowych i obcych,
- Rozumienia relacji między organizmami żywymi a środowiskiem,
- Rozumienia oddziaływania człowieka podróżującego na środowisko,
- Organizowania turystyki i rekreacji w sposób niezagrażający środowisku przyrodniczemu,
- Wdrażania zasad rozwoju zrównoważonego w turystyce i rekreacji,
- Waloryzacja podstawowych typów siedliskowych drzewostanów pod kątem użytkowania turystycznego: typowanie drzewostanów o wysokiej atrakcyjności, dostępności i walorach uzdrowiskowych,
- Planowanie zagospodarowania turystycznego środowisk leśnych z uwzględnieniem ich dostępności i odporności na użytkowanie turystyczne,
- Dokonanie oceny dopuszczalnego natężenia ruchu turystycznego na obszarach cennych przyrodniczo i na obszarach penetracji swobodnej,
- Planowanie zagospodarowania turystycznego zlewni jeziora z uwzględnieniem ochrony wód przed nadmierną eutrofizacją,
- Waloryzacja krajobrazu i jego zagospodarowanie turystyczne: planowanie szlaków turystycznych i infrastruktury turystycznej w oparciu o zasady zrównoważonego użytkowania krajobrazu i ochrony jego walorów przyrodniczych.