500 Laufer: Ch. P.
należy nerka nadliczbowa (Parin). O nerce nadliczbowej mówić można wtedy, gdy obok dwóch prawidłowo wykształconych nerek stwierdza się trzecią nerkę, posiadającą własną miedniczkę, moczowód i naczynia, a nie pozostającą w żadnym anatomicznym związku z nerkami prawidłowymi (Israel - Hryntschak). Do roku 1928 zebrał Parin 25 przypadków nerek nadliczbowych.
Tak zwane zwyrodnienie torbielowate nerek jest wadą rozwojową i nie ma nic wspólnego z torbielami nerkowymi, które są zejściem różnych procesów chorobowych w nerkach (Gruber). Zwyrodnienie torbielowate nerek występuje w 1% przypadków materiału urologicznego, a w 0,4% sekcyjnego (Papst); według Adriana - Lichtenberga stwierdza się tę wadę raz na 727 ludzi zdrowych. Wada ta jest w 96% obustronna i ma być wynikiem zahamowania rozwoju płodowego nerek (Aschoff). Wadę tę określa Wild-bolz jako „polycystische Fehlbildung”. Za tym, że nerka torbielowata jest wadą rozwojową przemawia fakt dziedzicznego występowania tej wady w 1/10 przypadków. Rozpoznanie zwyrodnienia torbielowatego nerek jest w połowie przypadków możliwe przez obmacywanie; pewne jest ono po wykonaniu pyelogramu dożylnego lub wstępującego, który jest charakterystyczny dla tej wady rozwojowej. Zwyrodnienie torbielowate nerek usposabia do krwawień nerkowych, zakażenia, kamicy i wreszcie do mocznicy.
Jakkolwiek patogeneza wrodzonego rozszerzenia moczowo d ó w nie jest wyjaśniona, to jednakże zaliczyć je należy do wad wrodzonych. Jedni (RavasinirNecker, Bouchard) mówią o pierwotnym, idiopatycznym rozszerzeniu moczowodów, drudzy (Fedoroff, Israel) — o wrodzonej atonii moczowodów. Wrodzone rozszerzenie moczowodów może przebiegać albo bezobjawowo, zwykle jednak prędzej lub później staje się powodem wtórnego schorzenia dróg moczowych (Bouchard).
Ujście przemieszczone moczowo.d u (ectopia ureteris) jest wadą rozwojową rzadką, a polega ona na przemieszczeniu ujścia bądź w zakresie pęcherza, bądź poza pęcherz moczowy. Rozdwojenie moczowodów i miedniczek łączy się bardzo często z powyższą wadą; Mertz na 300 przypadków nerek podwójnych znalazł w 61 przypadkach ujście mo-czowodu przemieszczone. U kobiety znajdujemy ujście nieprawidłowe albo w cewce albo tuż w najbliższym jej otoczeniu; wtedy wywołuje ono objawy mimowolnego moczenia. U mężczyzn tego objawu nie spotyka się, ponieważ ujście takie leży ponad zwieraczem cewki zewnętrznym (Doz-sa).
Rozszerzenie torbielowate części śródściennej mocz o w o d u (ureterocoele vesicalis) ma być wynikiem wrodzonego zwężenia ujścia moczowodowego, które wtórnie prowadzi do rozszerzenia śródściennej części moczo-wodu. Wtedy wpukla się cała ściana mo-czowodu (śluzówka i mięśniówka) do wnętrza pęcherza, tworząc w nim rozszerzenie torbielowate z ujściem moczowodu, leżącym na powierzchni tej torbieli. Wadzie tej towarzyszą często kamica, wodo-i roponercze.
Moczowód śl.epy i uchyłek moczowodowy są bardzo rzadkimi wadami rozwojowymi. Czasem stwierdza się wady takie w przypadkach podwójnego moczowodu, a czasem przy braku wrodzonym jednej nerki (jak w naszym przypadku).
Poniżej zestawione są przypadki wad rozwojowych nerek i moczowodów, spostrzeganych na Oddz. Uroi. Państw. Szpitala św. Łazarza w Krakowie w latach 1930 — 1937 (tablica 1).