- 143
my w Szkocji aa nieco wieksze, niż w innych regionach Wielkiej Brytanii (brednie zatrudnienie wynosi odpowiednio 38 i 28 pracowników). W trzech czwartych kapita/ jest własnością firm zagranicznych, głównie z USA. Za/ożone firmy sa v dominujące mierze oddziałami przedsiębiorstw macierzystych. Zatrudnieni maj* relatywnie niższy poziom wykształcenia, nie pracuj* bowiem w sektorze promującym nowe technologie - produkcja (głównie w zakresie "hardware") opiera sie na "know-how" opracowanym w centrach naukowych firm macierzystych. Z tego też względu kontakty z miejscowymi ośrodkami naukowymi sa słabe, co wiąże sie z droga zawodowa właścicieli nowo zakładanych firm - częściej wywodzą sie oni z innych przedsiębiorstw o podobnym profilu produkcyjnym, niZ bezpośrednio z instytucji akademickich.
Przeciwstawne charakterystyki wykazuje firmy z dwóch innych centrów elektroniki w Wielkiej Brytanii: obszaru wokół Cambridge i wokół Londynu (East Midlands). Firmy te mniejsze, niż w Szkocji - sa własnością kapitału rodzimego. Ich specjalizacja jest nakierowana na software, do czego konieczna jest kadra wysoko kwalifikowana. Kontakty z uniwersytetami sa bliskie, a większość właścicieli przeszła do produkcji bezpośrednio z instytucji naukowych. Także tempo przyrostu nowych firm jest wieksze. szczególnie znaczne w zagłębiu Cambridge.
Przemysł elektroniczny w Szkocji jest przykładem rozwoju indukowanego w regionie peryferyjnym, wymagającego pomocy z zewnątrz. podczas gdy pozostałe dwa ośrodki powstały dzięki działaniu czynników endogennych w regionach centralnych (core regions), przy znacznym oddziaływaniu ośrodków akademickich. Te odmienności genetyczne sa odpowiedzialne za wyżej wskazane różnice strukturalne. Odmienności te nie prowadza jednak do znacznych różnic w dynamice rozwoju omówionych obszarów. Co więcej, wnioski zawarte w cytowanej pracy pozwalają na przewidywanie samoistnej, wewnętrznej dynamiki w rozwoju ośrodka szkockiego, mimo tego, że pierwsze impulsy pochodziły z zewnątrz.