5192605129

29

Teoria J. Kornai‘a bedzie jeszcze przywoływana w niniejszej pracy. Jej zasadność w odniesieniu do opisu makro-gospodarczego bedzie weryfikowana w płaszczyźnie procesów rozwoju regionalnego. Posłuży również do interpretacji otrzymanych wyników badah statystycznych.

2.3. Koncepcja regionów silnych i słabych

Jak zostanie to dalej wykazane (por. rozdz.    3 tej

części), każda z teorii rozwoju regionalnego uznaje różnice międzyregionalne za obiektywnie istniejące, zakładajac jednocześnie w warstwie aksjologicznej, że ich istnienie jest niewskazane. Każda z teorii w istocie dokonuje podziału na regiony silne i słabe, inaczej jedynie określając przyczyny zaistnienia tego zróżnicowania i proponując odmienne drogi jego zniwelowania. Także w polskiej literaturze koncepcja regionów silnych i słabych występuje dość często. badż jako samoistny przedmiot rozważah, badż też jako teoretyczne tło prowadzonych analiz.

Podziału na regiony silne i słabe można dokonywać z punktu widzenia kilku kryteriów. A. Kukliński (1980) zaproponował, by kryteriami tymi były:

-    wielkość potencjału demograficznego lub gospodarczego;

* - efektywność regionalnych struktur gospodarczych;

-    jakość życia w poszczególnych regionach.

Koncepcja ta nasuwa kilka uwag. Po pierwsze, kryteria powyższe mogą prowadzić do sprzecznych wyników podziału regionów na silne i słabe. Może to być rezultatem braku zgoc ości miedzy wielkością potencjału regionu a efek-tywi ścia jego gospodarki. Ponadto, w oczywistym konflikcie z kryterium ilościowym mogą stać te składowe jakości życia, które odnoszą sie do czynników ekologicznych. Górny Slask jest typowym regionem silnym ze względu na wszelkie kryteria ilościowe, jest jednocześnie regionem o największym zanie-