34
gospodarce krajowej. 0 sile i słabości regionów możemy wnioskować: na podstawie dwóch ich cech: relacji tempa rozwoju regionu dó tempa rozwoju całej gospodarki oraz relacji wkładu gospodarki regionu w rozwój całej gospodarki do nakładu, jaki gospodarka ta ponosi na rozwój danego regionu. Otrzymujemy cztery typy regionów:
Tabela 1.
Tempo |
Bilans z reszta kraju | |||
(kraj-1) : |
dodatni |
uj emny | ||
>1 : (wysokie) : |
(a) |
1 1 silne ; » « f |
(b) |
"wyzyskuj ace" |
<1 : (niskie) 1 |
(c) |
i i "wyzyskiwane" I » « |
(d) |
słabe |
Typy (a) i (b) sa dożć proste do interpretacji. I tak regiony typu (a) osiagaje wyższe, niż przeciętne tempo wzrostu mimo tego. że "łoża1' na rozwój pozostałych regionów. Sa to wiec regiony niewątpliwie silne. Przeciwległy biegun zajmuje regiony (d), które, mimo otrzymywania pomocy z zewnątrz. nie osiagaje przeciętnego tempa wzrostu - regiony słabe. Typy (c) i (d) grupuje regiony o neutralnej charakterystyce z punktu widzenia siły i słabości. Można wSród nich wyróżnić regiony typu (c). w których odpływ netto Środków na zewnątrz przyczynia sie do niższego, niż przeciętne tempa wzrostu - regiony "wyzyskiwane” przez otoczenie,* oraz regiony, którym pomoc z zewnątrz ułatwia osiągniecie wyższego tempa wzrostu - "wyzyskujące" gospodarkę narodowa - typ (b). Oba typy "neutralne" wymagałyby bliższego rozpoznania i